6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/7669 Esas 2019/12433 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7669
Karar No: 2019/12433
Karar Tarihi: 16.10.2019

6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/7669 Esas 2019/12433 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan mahkumiyet kararı vermiş. Ancak, Tebligat Kanunu'nun belirlediği yönteme uygun şekilde yapılması gereken tebligat işlemleri yapılmamış. Sanığın müdafiinin temyiz istemi geçerli sayılarak, hüküm bozulmuştur. İlgili kanun maddeleri şöyledir:
- 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi
- Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesi
- Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi
- Tebligat Kanunu'nun 23/1-89 maddesi
- Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi
- CMK'nın 217. maddesi
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi
- CMUK'nın 321. maddesi

8. Ceza Dairesi 2019/7669 E. , 2019/12433 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. madde ve fıkrasının, "Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır." hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, mercii tarafından, tebligata Tebligat Kanunu"nun 23/1-89 ve Tebligat Kanunu"nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, "Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması" gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği ve sanığa gerekçeli kararın tebliğ edildiği tebligatın usulsüz olduğu göz önüne alınarak, sanık müdafinin öğrenme üzerine 15.12.2015 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu göz önüne alınarak,
Sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Suçun sübutuna dayanak yapılan tanıkların duruşmada dinlenmeksizin soruşturma ifadelerinin okunmasıyla yetinilmek suretiyle hüküm kurularak CMK.nın 217. maddesine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.10.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.