Esas No: 1987/4067
Karar No: 1989/499
Karar Tarihi: 16.02.1989
Danıştay 9. Daire 1987/4067 Esas 1989/499 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Beş iştirakçi avukatı tarafından açılan, veraset yoluyla intikal eden iştirak halindeki gayrimenkulün satışında ödenen Gayrimenkul Kıymet Artışı Vergisi teminatının düzeltme yoluyla iadesi istemini reddeden vergi dairesi işleminin iptali dileğiyle açılan davada, Vergi Mahkemesi mükelleflerin ayrı ayrı dilekçelerle dava açması gerektiğinden bahisle dilekçe red kararı verdi. Ancak, Danıştay Kanunu'nun 24.maddesine göre düzeltme şikayet yoluyla yapılan başvurularda itiraz doğrudan doğruya Danıştayca incelenmesi gerektiğinden mahkemenin görev konusu incelenmeden dilekçe red kararı vermesi yasaya uygun değil. Dava açma süresi geçirildikten sonra ödenen teminatın iadesi konusunda yaptığı düzeltme başvurusu reddedilen yükümlünün idari başvuru yollarını tüketmeden Danıştay'da dava açmasına olanak bulunmamaktadır. Bu nedenle, mahkeme kararı bozuldu ve dilekçenin idari mercii tecavüzü nedeniyle Maliye ve Gümrük Bakanlığı'na tevdi edilmesine karar verildi.
Kanun Maddeleri:
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 120.maddesi - Vergilendirme hatalarının düzeltilmesine vergi dairesi müdürü tarafından karar verileceği
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 124.maddesi - Vergi mahkemesinde dava açma süresi geçtikten sonra yapılan düzeltme talebi reddedilenlerin şikayet yoluyla Maliye ve Gümrük Bakanlığına müracaat edecekleri
-
Daire : DOKUZUNCU DAİRE
Karar Yılı : 1989
Karar No : 499
Esas Yılı : 1987
Esas No : 4067
Karar Tarihi : 16/02/989
BİR VERGİ VEYA TEMİNATIN İADESİ KONUSUNDA, 30 GÜNLÜK DAVA AÇMA SÜRESİ GEÇİRİLDİKTEN SONRA YAPTIĞI DÜZELTME BAŞVURUSU REDDEDİLEN YÜKÜMLÜNÜN, İDARİ BAŞVURU YOLLARINI TÜKETMEDEN (MALİYE BAKANLIĞINA GİTMEDEN) DANIŞTAY'DA DAVA AÇMASINA OLANAK BULUNMADIĞI GİBİ, VERGİ MAHKEMESİNE BU KONUDA AÇILAN DAVANIN GÖREV YÖNÜNDEN REDDEDİLMESİ GEREKMEKTEDİR.
Uyuşmazlık, veraset yoluyla intikal eden iştirak halindeki gayrimenkulün 1980 yılında satışı sırasında ödenen Gayrimenkul Kıymet Artışı Vergisi teminatının düzeltme yoluyla iadesi istemini reddeden vergi dairesi işleminin iptali dileği ile beş iştirakçi avukatı tarafından tek dilekçe ile açılan davayı, mükelleflerin ayrı ayrı dilekçelerle dava açması gerektiğinden bahisle dilekçe red kararı ile sonuçlandırılan Vergi Mahkemesi kararının bozulması istemine ilişkin bulunmaktadır.
213 sayılı Vergi Usul Kanununun 120.maddesinde, vergilendirme hatalarının düzeltilmesine vergi dairesi müdürü tarafından karar verileceği, 124.maddesinde, vergi mahkemesinde dava açma süresi geçtikten sonra yapılan düzeltme talebi reddedilenlerin şikayet yoluyla Maliye ve Gümrük Bakanlığına müracaat edecekleri açıklanmış, 2575 sayılı Danıştay Kanununun 24.maddesinin (j) bendinde ise, Vergi Usul Kanunu gereğince şikayet yoluyla vergi düzeltme taleplerinin reddine ilişkin işlemlere karşı ilk derece mahkemesi olarak Danıştay'da dava açılabileceği hükme bağlanmıştır.
Dosyanın incelenmesinden, veraset yoluyla intikal eden iştirak halinde ki gayrimenkulün 1980 yılında satışı sırasında, Gayrimenkul Kıymet Artışı Vergisi teminatını ödedikten sonra matrah oluşmadığından bahisle dava açma süresi geçirildikten çok sonra maliklerin yaptığı düzeltme başvurusunun Vergi Dairesi Müdürlüğünce reddedilmesi üzerine açtıkları davanın Vergi Mahkemesince "dilekçe ret" kararı ile sonuçlandırıldığı anlaşılmaktadır. Ancak, yukarıda açıklanan hükümlere göre düzeltme şikayet yoluyla yapılan başvurularda itirazın doğrudan doğruya Danıştayca incelenmesi gerekeceğinden mahkemenin görev konusu incelenmeden dilekçe ret kararı vermesi yasaya uygun değildir.
Öte yandan, dava açma süresi geçirildikten sonra ödenen teminatın iadesi konusunda yaptığı düzeltme başvurusu reddedilen yükümlünün idari başvuru yollarını tüketmeden başka bir değişle şikayet mercii olan Maliye ve Gümrük Bakanlığından icrai nitelikli bir karar almadan yukarıda değinilen hükümler dairesinde Danıştay da dava açmasına olanak bulunmamaktadır.
Bu itibarla, vergi mahkemesince davanın görev yönünden reddedilerek dosyanın Danıştay'a gönderilmesi gerekirken, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 5.maddesi hükmüne istinaden dilekçe ret kararı verilmesinde isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz olunan Vergi Mahkemesi kararının bozulmasına, Gayrimenkul Kıymet Artışı Vergisi teminatının düzeltme yoluyla iadesi isteminin reddi üzerine açılan davaya ait dilekçenin idari mercii tecavüzü nedeniyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 1/e maddesi uyarınca Maliye ve Gümrük Bakanlığına tevdiine, karar verildi.
