MAHKEMESİ : İzmir 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 09/09/2013
NUMARASI : 2012/177-2013/506

Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı N. Temizlik İşl. Bakım Srv. ve Tem. Malz. San. Tic. Ltd. Şti. ve F.Temz. Hizm. Bakım Srv. ve Tem. Malz. San. ve Tic. Ltd. Şti. avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı Vekili dava dilekçesinde davacının davalıların bakım ve temizlik işlerini üstlendikleri K. işyerinde temizlik işçisi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini, 2008 yılı eylül ve ekim aylarının ücretlerinin ödenmediğini, şirketlerin bağlantılı olduğunu, son işveren Söngül Korkmaz’ın FSM. Şirketinin ortağı Y.. K.. ile evli olduğunu, işyerinin ve işinin hiç değişmediğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatları ile 2008 yılı eylül ve ekim ayı ücretinin davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Şirketler vekili davacının 01.08.2008 tarihinde istifa ederek ayrıldığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Davalı S.. K.. davacının ücretlerinin ödendiğini, her hangi bir alacağının olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne ilişkin karar davacı ve davalı vekilinin temyizi üzerine Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 21.03.2012 gün ve 2009/42676 esas- 2012/9459 karar sayılı ilamı ile bozulmuştur.
Bozma üzerine mahkemece bozma ilamına uyularak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı N. Temizlik İşl. Bakım Srv. ve Tem. Malz. San. Tic. Ltd. Şti. ve F. Temz. Hizm. Bakım Srv. ve Tem. Malz. San. ve Tic. Ltd. Şti. vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut olayda, mahkemece Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 21.03.2012 gün ve 2009/42676 esas- 2012/9459 karar sayılı bozma ilamına uyulduğu, davacı tarafından davanın bozma ilamından sonra ıslah edildiği ve mahkemece ıslahla artırılan miktarlar dikkate alınarak karar verildiği anlaşılmaktadır.
Saptanan bu durum karşısında ve yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulduğunda, Yargıtay İçtihatları Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 04.02.1948 tarih ve 1944/10 esas, 1948/3 karar sayılı kararı uyarınca bozmadan sonra ıslah yapılamayacağı dikkate alınmaksızın, davacı tarafın 08.07.2013 tarihli ıslah dilekçesi ile artırılan miktarlara hükmedilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcınnı istek halinde ilgiliye iadesine, 14.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.