Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6559 Esas 2020/4290 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1-2-b, 50/4, 52/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın sevk ve idaresindeki kamyonet tipi aracıyla gündüzün şehir içindeki çift yönlü yolda seyri sırasında sola dönmek üzere manevra yaptığı sırada karşı yönden gelen katılan idaresindeki motorsikletin seyir yönünü kesmesi sonucu ön kısımlarından çarpışmaları sonucu katılanın hayati fonksiyonlarına etkisi 6. derece kırık olacak şekilde yaralandığı, sanığın ise; geçiş üstünlüğüne uymaması nedeniyle kusurlu olduğunun kabul ve tespit edildiği olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin kusur durumuna ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine ancak;
Sanık hakkında hükmolunan kısa süreli doğrudan adli para cezasının bir gün karşılığı miktarının belirlenmesi sırasında uygulama maddesinin TCK’nın 52/2. maddesi yerine taksirli suçlarda uzun süreli hapis cezalarının adli para cezasına çevrilmesi olanak veren TCK"nın 50/4. maddesi şeklinde gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 4. fıkrasındaki “50/4” ibaresinin “52/2” şeklinde değiştirilmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.