MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05.03.2002 tarih ve 2002/11-28 esas, 2002/179 karar sayılı ilamında açıklandığı üzere aynı takvim yılında birden fazla sahte fatura kullanmak eylemlerinin zincirleme şekilde sahte fatura kullanmak suçunu oluşturacağı anlaşıldığından ve vergi tekniği raporuna göre sahte belge kullanımından kaynaklanan 17.705,95 TL ve kaydi envanter farkından kaynaklanan 6.387,08 TL olmak üzere toplam 24.093,03 TL özel usulsüzlük cezası kesilmesi gerektiği, tüm dosya kapsamına göre sanığın bu vergi kaybını ödediğine dair herhangi bir bilgi ya da belgeye rastlanmadığı, bu nedenle kamu zararının bulunduğu ve mahkemece hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, faturaların KDV indiriminde kullanılmış olmaları nedeniyle, gerekçeli karar başlığında “2007” olarak yanlış yazılan suç tarihinin 25.04.2007 olarak mahallinde düzeltilmesi ve uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun kendi altsoyu dışında kalan kişiler yönünden hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanması gerektiğinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı ve azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 26.03.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.