Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/5725 Esas 2019/2333 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5725
Karar No: 2019/2333
Karar Tarihi: 17.04.2019

Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/5725 Esas 2019/2333 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İki sanık hakkında kasten öldürme suçundan TCK'nin 81, 62, 53, 54, 63. maddeleri uyarınca 25'er yıl hapis cezası verilmiştir. Deliller incelenerek suçların sübutu kabul edilmiş, suç nitelikleri belirlenmiş ve cezalar takdir edilmiştir. Savunmalar inandırıcı bulunmamıştır. Sanıkların temyiz itirazları reddedilerek karar onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nin 81. maddesi: Kasten öldürme suçu
- TCK'nin 62. maddesi: Ceza indiriminde etkili olan iyileştirici nedenler
- TCK'nin 53. maddesi: Cezanın belirlenmesinde takdir yetkisi
- TCK'nin 54. maddesi: Cezanın azaltılmasına ilişkin hükümler
- TCK'nin 63. maddesi: İşlenen suçun cezasında artırma yapılmasına ilişkin hükümler

1. Ceza Dairesi 2018/5725 E. , 2019/2333 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : Her iki sanık hakkında;
TCK.nin 81, 62, 53, 54, 63. maddeleri uyarınca 25"er yıl hapis cezası.

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar ... ... ... ve ... hakkında; maktul ...’a yönelik kasten öldürme suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç nitelikleri tayin, takdire ilişkin cezayı azaltıcı nedenin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ... ... ... ve müdafiinin; öldürme kastı bulunmadığına, samimi ikrarın lehte değerlendirilmesi gerektiğine, etkin pişmanlıktan faydalanmak isteği bulunduğuna, sanık ... müdafiinin; delillerin hatalı değerlendirildiğine, doğrudan kasıttan söz edilemeyeceğine, delillerin mahkumiyete elverişli olmadığına, eksik inceleme yapıldığına, şüpheli hususların aleyhe değerlendirilmemesi gerektiğine ilişkin ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 17/04/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.