20. Ceza Dairesi Esas No: 2017/7514 Karar No: 2018/1108 Karar Tarihi: 22.02.2018
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/7514 Esas 2018/1108 Karar Sayılı İlamı
20. Ceza Dairesi 2017/7514 E. , 2018/1108 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : 39. Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma Hüküm : Mahkûmiyet
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ : Sanığın yargılama aşamasında bildirdiği ve aşamalarda geçerli tebligat yapılamayan adresine çıkarılan gerekçeli karar içeren tebligatın "adresin yetersiz olduğu ve şahsın ismen tanınmadığı" belirtilerek, 05/05/2017 tarihinde iade edildiği, sanığın başka suçtan hapis cezasına mahkûmiyeti nedeniyle ceza infaz kurumunda hükümlü olduğunun öğrenilmesi üzerine hükmün, sanığın vasisi olduğu belirtilen ..."ya 08/05/2017 tarihinde tebliğ edilmekle birlikte, ceza infaz kurumunda hükümlü olup, CMK"nın 260 ve 263. maddeleri uyarınca bizatihi kanun yoluna başvurma hakkı bulunan sanığa tebliğ edilmediği anlaşılmakla; sanığın öğrenme üzerine verdiği anlaşılan 22/05/2017 havale tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede; 1-Suç tarihinde yürürlükte olan 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK"nın 191. maddesi ile hüküm tarihinden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürülüğe giren 6545 sayılı Kanun"la değişik TCK"nın 191. maddesi hükümlerinin ayrı ayrı değerlendirilip karşılaştırma ve somutlaştırma yapılması, sonucuna göre lehe Kanun’un tespit edilerek sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, belirtilen nitelikte karşılaştırma yapılmadan hüküm kurulması, 2-Sanığın bu suçu daha önce işlediği suçtan dolayı verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemediği anlaşıldığından, bu suç nedeniyle tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmamış olan sanık hakkında, 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca, 191. madde hükümleri çerçevesinde "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına" karar verilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 22.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.