Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2018/1644 Esas 2019/2934 Karar Sayılı İlamı

3. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/1644
Karar No: 2019/2934
Karar Tarihi: 03.04.2019

Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2018/1644 Esas 2019/2934 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Taraflar arasındaki menfi tespit davasında, mahkeme davacının kefaletinin geçerli olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak, bu gerekçe doğru olmadığı için Yargıtay, kararın gerekçesinin düzeltilerek usul ve kanuna uygun olan hükmün gerekçesi değiştirilmek suretiyle onanmasına karar vermiştir. Kararın detaylı incelenmesine göre, davacı şirket adına imzalanan kefalet sözleşmesinde imzanın atılması için yetkili kişi olmadığından dolayı kefaletin geçerli olmadığına hükmedilmiştir. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 440. maddesi gereğince, kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içinde karar düzeltme yolu açık tutulmuştur.

3. Hukuk Dairesi 2018/1644 E. , 2019/2934 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle her ne kadar mahkemece, davacının kefaletinin adi kefalet olduğu ve asıl borçlu hakkında yapılan takibin semeresiz kalmadığından bahisle davacı tarafından açılan menfi tespit davasının kabulüne karar verilmişse de, davacı şirket adına kefalet sözleşmesine imza atan kişinin imzaya yetkili kişi olmaması nedeni ile somut olayda geçerli bir kefalet sözleşmesinden bahsedilemeyeceği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davanın kabulüne dair verilen karar sonucu itibarıyla doğru görüldüğünden, yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddine, kararın gerekçesinin bu şekilde düzeltilmesi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün gerekçesi değiştirilmek suretiyle ONANMASINA, 2.817.70 TL bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, 6100 sayılı HMK"nın geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK" un 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 03.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.