Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2009/956 Esas 2011/1 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Y A R G I T A Y K A R A R I

Davalı işyerinde tekniker ya da teknisyen olarak çalışan davacı kapsam dışı statüde olduğunu ücrete bağlı ikramiye, ilave tediye gibi ek ödemelerin kendi ücretinden değil de kapsam içi aynı statüde görev yapan personelin ücretlerinden ödendiğini belirterek fark ikramiye ve ilave tediye isteğinde bulunmuştur.
Mahkemece istek gibi hüküm kurulmuştur.
Karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacıya ücret ödenmesini düzenleyen "İş Mevzuatına Tabi(kapsam dışı) olan Personelin Ücret ve Fazla Çalışma Esasları" isimli yönetmeliğin 15.maddesi yönetim kurulunun 9.10.2001 günlü kararıyla değiştirilerek "kapsam içinde yer alan ünvanlarda bulunanlardan çalışma yer ve şartları nedeniyle kapsam dışı tutulan personelin, ücrete bağlı olarak yapılan ödemelerinde, kapsam içi aynı ünvan ve aynı kıdem dilimi için belirlenen aylık çıplak ücret esas alınan " hükmü getirilmiştir.
Davalı işyerinde tekniker ve teknisyenler çalışma yer ve koşullarına göre kapsam içi ya da dışı olanda belirlenmiştir. Kapsam dışı olarak belirlenen davacı hakkında uygulanması gereken yönetmeliğin 15.maddesi gereğince dava konusu dönemlerde yapılan ödemeler mevzuata uygundur. Davacının 15.maddeye aykırı uygulaması yapıldığı iddiası yoktur. Böyle olunca davanın reddi yerine kabulüne karar verilmesi hatalıdır.
Mahkemece Danıştay Dava Daireleri Kurulunun 4.12.2008 günlü kararı ve davalının 15. maddeyi 10.4.2007 de yeniden düzenlediği gerekçesi ile anılan alacakların kabulüne karar verilmiştir.
15. maddenin iptali istemi ile Danıştay 11. Dairesine açılan davanın 21.03.2005 tarihinde reddine karar verilmiş, anılan kararın temyizi üzerine Danıştay İdari Dava Daireleri kurulu oyçokluğu ile verdiği 4.12.2008 gün, 2005/2017 E, 2008/2244 sayılı kararında ; 15. maddenin hukuka aykırı olduğunu, esasen davalının da 15. maddeyi 10.4.2007 tarihinde değiştirdiğini belirterek Daire Kararının bozulmasına karar verdiği görülmektedir.
Öncelikle belirtmek gerekir ki, Danıştay kararı 14.11.2005 olan özelleştirme tarihine kadar hüküm ifade eder. Dosyamız da ise davacının özelleştirme öncesi ve sonrasına ait isteklerinin kabulüne karar verilmiştir. Öte yandan Danıştay Dava Daireleri Kurulu 15. maddeyi iptal etmemiş, hukuka uygun bulunmadığını ifade etmiştir. Bu karar da karar düzeltilmesi talebinde bulunulduğundan henüz kesinleşmemiştir.
Davalının 15. maddeyi 10.4.2007 tarihinden sonra değiştirmesi de anılan tarihten sonrası için hüküm ifade eder. Taleplerin konu olduğu 10.4.2007 tarihi öncesinde 15. madde yürürlükte bulunduğundan yukarıda belirtildiği gibi yapılan işlemde yönetmeliğin 15. maddesine uygun olduğundan davanın reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi hatalıdır.
Hukuk Genel Kurulunun 31.03.2010 gün ve 2010/9-166 E, 2010/186 sayılı kararı ile Dairemizin 2009-2711 Esas,2009-2364 sayılı kararıda aynı doğrultudadır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.1.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.