Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12231 Esas 2020/4285 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62/1, 50/1-a, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiğine yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Kasıtlı suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kastı, suçun işleniş biçimi ile meydana gelen tehlikenin ağırlığı nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, kolluk kuvvetleri tarafından yapılan yol kontrolü sırasındaki ölçümde sanığın 1.15 promil alkollü olduğunun tespit edilmesi karşısında, sanığın aldığı alkol miktarı, suçun işleniş biçimi, hak ve nesafete göre; uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, yasal olmayan “Suçun işleniş şekli, işlenmesinde kullanılan araçlar, işlendiği zaman ve yer, suç konusunun önem ve değeri, olay anındaki alkol oranı, alkollü araç kullanması nedeniyle gerçekleşmesi ihtimali bulunan neticenin ağırlığı, ülkemizde alkollü araç kullanılması nedeni ile gerçekleşen trafik kazası ve ölüm oranlarının her geçen gün artması gibi hususlar nazara alınarak sanığın cezası tesis edilirken takdiren asgari hadden uzaklaşılarak teşdiden ceza tesis edilmiştir.” şeklindeki gerekçeyle sanık hakkında alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle ceza tayini,
Kabule göre de;
Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 07/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.