MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 13. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Bakırköy 6. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 13/07/2017 tarih ve 2015/486 E- 2017/673 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi"nce verilen 11/07/2018 tarih ve 2018/62 E.- 2018/691 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirketin %17 hissesine sahip ortağı olduğunu, 25/03/2015 tarihinde yapılan olağan genel kurula katılarak toplantıda alınan kararlara itirazi kayıt düşürüldüğünü, genel kurulda yazılı olarak cevaplanması istenilen hususların cevaplanmadığını, toplantıda huzur hakkı olarak her bir yönetim kurulu üyesine her ay 15.000,00 TL huzur hakkı ödenmesine ilişkin kararın fahiş olup iptali gerektiğini, müvekkilinin davalı şirkette ortak olduğu akrabaları ile bir çok şirkette ortak olduğunu ve her şirkette aynı şekilde huzur hakları belirlendiğinden huzur haklarının toplamının aylık 100.000,00 TL"yi bulduğunu, bu şekilde şirketlerin içinin boşaltıldığını, genel kurulda alınan Mercedes Benz tarafından yıllık kotanın doldurulması ile ödenecek yıllık primin %10’unun yönetim kurulu üyelerine ödenmesi kararının da muallakta bir karar olduğunu, rakam belirtilmeksizin oran ile karar alınmasının dahi kararı tek başına sakat hale getirdiğini, ödenecek primin yaklaşık 1.700.000,00 TL olduğunu bunun yanında firmanın yıl sonu kârının ise 2.000.000,00 TL olduğu dikkate alındığında neredeyse kârın tamamının yönetim kurulu üyelerine dağıtılmış olacağını, bu durumun ise şirketin sermayesinin tamamının kaybedilmesine sebebiyet vereceğini ileri sürerek yönetim kurulu üyelerine 15.000,00 TL huzur hakkı ödenmesi ve Mercedes Benz tarafından ödenecek yıllık kota priminin %10’unun yine yönetim kurulu üyelerine verilmesine ilişkin kararların iptaline, 2014 yılı olağan genel kurulunun iptaline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının iddalarının genel kurulun iptalini gerektirecek iddialar olmadığını, TTK 446. sayılan şartlar yerine getirilmediğinden davanın usulden reddi gerektiğini, 2012 yılında 20.000,00 TL ve geçmiş 3 yıllık başarı sebebiyle 200.000,00 TL ödenmesine itiraz edilmemesine rağmen bu kez itirazda bulunulmasının kötü niyetli bir davranış olduğunu, belirlenen bedelin 2012 yılından daha düşük olduğunu, firmanın hedeflerini tutturması halinde Mercedes Benz’den prim aldığını, prim alınabilmesinde yönetim kurulu üyelerinin önemli çabalarının olduğunu, bu nedenle başarının ödüllendirilmesinden doğan bir durum olamayacağını, şirketin prim ödemesi ile varlığını sürdürmediğini, bilançoların incelenmesi halinde bu durumun ortaya çıkacağını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, yapılan genel kuruldaki kârın dağıtılmayarak olağanüstü yedeklere aktarılmasına yönelik 6. numaralı gündem maddesinin objektif iyiniyet ve şirket kurallarına aykırılık oluşturduğu, aynı genel kurulda şirket karının dağıtılmamasına karar verilmesine rağmen 7. numaralı günden maddesi ile yönetim kurulu üyelerine ücret takdir edilmesinin pay sahipleri arasında bir eşitsizliğe yol açacağı ve özellikle yönetim kurulundan olan üyeleri lehine yönetim kurulunda bulunmayan üyeler aleyhine eşitsizliğe sebebiyet vereceği gerekçesi ile davanın kısmen kabul kısmen reddine, davacının davasının konusu itibariyle 25/03/2015 tarihli 2014 yılına ait genel kurulun 6. ve 7. numaralı gündem maddelerinin iptaline, davacının genel kurul diğer gündem maddeleri ve genel kurula ilişkin iptal isteminin reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davalı vekili istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesince, 6102 sayılı TTK"nın 446. maddesi gereğince toplantıda hazır bulunup karara muhalif kalarak keyfiyeti zapta geçirten pay sahibinin iptal davası açabileceği, davacı ortağın genel kurulda kendisini vekili aracılığıyla temsil ettirdiği, vekilin iptali istenen ve mahkemece kabulüne karar verilen 25/03/2015 tarihli genel kurul topalntı tutanağının 6. ve 7. maddesi ile ilgili olarak daha karar alınmadan önce karşı çıkıp itiraz ettiği (peşin muhalefette bulunduğu), bu şekilde muhalefet durumunun öneriye karşı olup, kararın alınmasından sonra yapılmış bir karşı çıkmanın (muhalefet) bulunmadığı, bu durumda iptal davası açabilmek için kanunun aradığı “alınan kararlara muhalif kalma” koşulunun yerine getirilmediği gerekçesi ile davalı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile Bakırköy 6. Asliye Ticaret Mahkemesi"nin 13/07/2017 tarih 2015/486 Esas 2017/673 sayılı kararının kaldırılmasına, esas hakkında yeniden hüküm kurularak davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 24/09/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.