Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6092 Esas 2020/2087 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6092
Karar No: 2020/2087
Karar Tarihi: 17.02.2020

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6092 Esas 2020/2087 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir şirketten araç kiralayarak, kira süresini uzatması ve ödeme yapması sonucunda güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddiasıyla yargılanmıştır. Ancak, mahkeme dosyayı inceledikten sonra, sanığın aracı kendiliğinden teslim ettiği, kalan ödeme miktarı konusunda bir hukuki uyuşmazlık bulunduğu ve suç işleme kastıyla hareket ettiği konusunda yeterli kesin delil bulunmadığından beraatına karar verilmesi gerektiğini belirtmiştir. Bununla birlikte, mahkeme sanığa verilen cezada kanuna aykırı olarak hapis cezasının ertelenmesine karar vermiştir. 51. maddesi gereği sadece hapis cezalarının ertelenmesinin mümkün olduğu halde, cezanın infazında tereddüt oluşturacak şekilde ayırım yapılmadan ertelenmesi ve 51/7 maddesi gereği denetim süresi içinde taksirli suç işlenmesi halinde cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesi gerektiği belirtilerek, kararın kanuna aykırı olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- TCK 155/1: Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçu
- TCK 62: Hükmün açıklanmasının geri bırakılması
- TCK 52: Ertelenen hapis cezası
- TCK 51: Şartlı salıverme
- CMUK 321: Hükmün bozulması

15. Ceza Dairesi 2018/6092 E. , 2020/2087 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK 155/1, 62, 52, 51 maddeleri gereğince mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin bozma ilamı doğrultusunda dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği, ancak uzlaştırmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede:
Sanığın katılan şirketten araç kiraladığı, kira sözleşmesinde belirlenen kira süresinin sonunda teslim etmeyip, sonraki bir tarihte teslim ettiği, bu suretle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen olayda, aracın sanık tarafından kendiliğinden katılan şirkete teslim edilmesi, sanığın kira süresini uzattığını, kendisine söylenenden daha yüksek kira bedeli istendiğini ve kendisine fazla ödeme çıkarıldığını savunması, sözleşmede geç teslim edilmesi halinde alınacak ne kadar ek ücret alınacağının yazılmamış olması, sanığın uzatmaya yönelik ödeme yaptığının ve borcun çoğunluğunun ödendiğinin anlaşılması karşısında, kalan miktar yönünden hukuki uyuşmazlık bulunduğu ve sanığın suç işleme kastıyla hareket ettiğine dair mahkumiyetine yeter kesin delil bulunmadığı anlaşılmakla beraatine karar verilmesi gerekirken delilerin takdirinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde mahkumiyetine hükmedilmesi,
Kabule göre de;
1-TCK"nın 51. maddesi gereğince sadece hapis cezalarının ertelenmesi mümkün olduğu halde, infazda tereddüt oluşturacak şekilde ayırım yapılmaksızın sanık hakkında verilen cezanın ertelenmesine karar verilmesi,
2- TCK 51/7 maddesi gereği denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlenmesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verilmesi gerektiği halde sanık hakkında denetim süresi içinde taksirli suç işlemesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.