Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/8236 Esas 2017/3444 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabul kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkili şirkete ait tv ve radyo verici kulelerinden davalı şirkete elektrik aktarımı yapılması için karşılıklı anlaşma sağlandığını, bu anlaşmanın uzun süredir devam ettiğini, davalı şirketin aldığı hizmetin bedeli olarak düzenlenen bir kısım faturaların ödenmediğini ileri sürerek, 41.411,61 TL’ lik alacağın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı ile müvekkili arasında elektrik kullanımı ile ilgili bir sözleşme olmadığını, müvekkili şirketin davacı ile ortak kullandığı ve dolayısı ile davacı adına gelen elektrik faturalarının, müvekkilinin kullandığı kısmının müvekkilinden faturaya dayanılarak istenmesi için, kullanım bedelinin müvekkili hissesine düşen kısmının talep edilmesi gerektiğini, davacının elektrik dağıtım şirketinin hizmetini ayrıca hizmet bedeli olarak nitelendirerek kar, KDV ve sair vergileri de ekleyerek faturalandırdığını ileri sürerek, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davalıya kesilen hizmet bedeli faturalarının toplamının 89.164.57 TL olduğu, bu miktarın 47.752 TL’sinin davalı tarafından ödendiği, davalıya ait yansıtıcının tüketebileceği elektrik bedelinden ödediği miktar düşüldükten sonra 22.030.19 TL kaldığı, davalının bu bedel üzerinden borçlu olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, taraf vekillerinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Davacı dava dilekçesinde, asıl alacağa takip tarihinden itibaren reeskont faizi uygulanmasını talep etmiş olup mahkemenin HMK"nın 26. maddesine göre talep aşımında bulunarak işlemiş faiz alacağını hüküm altına alması doğru görülmemiştir.
3-Davalı vekilinin temyizine gelince; mahkemece davalının temerrüt tarihi tespit edilerek temerrüt tarihinden itibaren faiz uygulaması gerektiğinden hükmün bozulması gerekmiştir.




SONUÇ: (1) numaralı bent gereğince tarafların sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına (3) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 27/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.