Hırsızlık - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/953 Esas 2018/5155 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/953
Karar No: 2018/5155
Karar Tarihi: 04.07.2018

Hırsızlık - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/953 Esas 2018/5155 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi, bir hırsızlık suçundan sanığı mahkum etti. Ancak, mağdurun ve tanıkın değişen ifadeleri ile ilgili kesin ve inandırıcı delil bulunmadan, kararı verdiği gerekçesiyle Yargıtay 17. Ceza Dairesi dosyayı inceledi. Ayrıca, Ceza Muhakemesi Kanunu'nda yapılan bir değişiklik nedeniyle, dosya tekrar takdir edilmesi gerektiği için karar bozuldu. Kararda bahsedilen kanunlar 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1. maddesi ve 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. maddesidir.

6. Ceza Dairesi 2016/953 E. , 2018/5155 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 17.Ceza Dairesinin 18/11/2015 tarihli görevsizlik kararı ile Daireye gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Olayın öncesinde sanığı tanıyan ve aralarında herhangi bir husumet bulunduğuna dair bilginin de dosyaya yansımadığı anlaşılan mağdur ... ve tanık ...’ın olayın hemen akabinde sıcağı sıcağına alınan başvuru ve ifadelerinde; mağdurun aracı çalışır halde bırakıp yolda tanık ... ile ayak üstü konuşmaya başladığı sırada sanığın çalışır haldeki otoya yönelmesi üzerine durumu görüp müdahale eden mağduru itip yere düşürdükten sonra araçla olay yerinden ayrıldığının beyan edilmesi karşısında, mağdur ve tanık ...’ın kovuşturma aşamasında sanığı suçtan korumaya yönelik olduğu anlaşılan değişen beyanlarına hangi nedenle üstünlük tanındığı; kesin, inandırıcı deliller gösterilip açıklanmadan yerinde ve yeterli olmayan gerekçeyle yazılı şekilde karar verilmesi,

2-Kabule göre de;

24.11.2016 tarihinde kabul edilen 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34.maddesi 5237 sayılı TCK.nın 141/1. cümlesi gereğince uzlaşma kapsamına alındığından yeniden takdiri lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve savunmanının temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak CMK.326/son maddesi uyarınca sanığın ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla BOZULMASINA, 04.07.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi..