MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi



Taraflar arasındaki istirdat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine temyiz talebinin mahkemenin 30.01.2015 günlü reddedilmesine dair ek kararın temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

K A R A R

Davacı, ön avans ödemelerinde davacı kurumun evrak kayıt döküman numaralarına kayıtlı davalı eczane faturaları mahsup edildikten sonra, 10.258,57-TL meblağında borç kaydı tespit edildiği, davacı kurumca davalıya borcunu ödemesi hususunda yapılan bildirimden sonuç alınamadığı için eldeki davanın açılması zorunluluğu doğduğunu ileri sürerek; fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 10.258,57 TL kurum alacağının her bir fatura için ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı taraftan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı taraf, dava dilekçesine cevap vermeyerek davayı inkar etmiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 10.126,93 TL rücu alacağının dava tarihi olan 15/02/2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı taraftan tahsili ile davacı tarafa ödenmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiş, mahkemece, anılan kararın kesin olarak verilmiş olduğu görülmekle temyiz talebinin reddine karar verilmiş; 30.01.2015 tarihli bu red kararının davacı tarafça süresinde temyizi üzerine dosya Dairemize ulaşmıştır.
1-Dosyanın incelenmesinde; her ne kadar ilk derece yargılama makamı kararı kesin olarak verilmiş ise de, fazlaya dair hakların saklı tutulması suretiyle açılan bu davada temyiz edilen bölüm miktar itibariyle kesin olmadığından temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi hatalıdır. Bu halde, davacı vekilinin temyiz talebinin reddine ilişkin ek karar kaldırılarak davacının temyiz itirazları incelenmiştir.
2-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmaması ile öne sürülen temyiz sebeplerine göre davacının yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün onanması gerekir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle, temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararın kaldırılmasına, ikinci bentte açıklanan nedenlerle dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmaması ile öne sürülen temyiz sebeplerine göre davacının yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 17/04/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.