Mahkeme : . Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Önceki hükümde direnmek suretiyle mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanığın Manisa 2. Sulh Ceza Mahkemesi"nden verilen 10/12/2013 tarih, 2012/716 esas 2013/661 karar sayılı ilamı ile TCK"nın 191/1, 62/1, 50 ve 52. maddeleri gereğince neticeten 6.000 TL adli para cezasıyla cezalandırıldığı, Dairemizin 08/12/2015 tarih ve 2015/4353 esas, 2015/5049 karar sayılı ilamı ile kararın bozulmasına karar verildiği, Manisa 5. Asliye Ceza Mahkemesi"nce 29/03/2016 tarihli 2016/65 esas ve 2016/236 sayılı karar ile Dairemizin bozma kararına direnildiği, hükmün sanık tarafından temyiz edilerek dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na gönderildiği, 02.12.2016 tarihli 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 36. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 307. maddesi uyarınca, Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından 07.12.2016 tarihli 2016/901 esas, 2016/1170 sayılı karar ile dosya Dairemize gönderildiğinden, direnme kararı üzerine verilen hükmün Dairemizce incelenmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle yapılan değerlendirmede,
Ceza Genel Kurulu"nun süreklilik kazanmış uygulamalarına göre şeklen direnme kararı verilmiş olsa dahi; bozma kararı doğrultusunda uygulama yapmak, bozmadan sonra yapılan inceleme, araştırma ve yeni kanıtlara dayanarak hüküm kurmak, bozma nedeni veya nedenlerini tartışmak, ilk kararda yer almayan daire denetiminden geçmemiş bulunan yeni ve değişik gerekçelerle hüküm kurmak, hükümde değişiklik yapmak suretiyle verilen direnme kararı özde direnme kararı olmayıp bozmaya eylemli uyma sonucu verilen yeni bir karar olduğu ve Mahkemece, Dairemizin 08/12/2015 tarih, 2015/4353 esas ve 2015/5049 karar sayılı bozma kararına karşı direnildiği belirtilmiş ise de; direnme kararında bozma nedenlerinin tartışılmış olması, ilk kararda yer almayan daire denetiminden geçmemiş bulunan yeni ve değişik gerekçelerle yeni bir hüküm kurulması karşısında, karar, şeklen direnme gibi görünse de özde yeni bir karar niteliğinde olduğundan, direnme kararının bozmaya eylemli uyma olarak kabulü ile temyizen inceleme görevinin Dairemize ait olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
1-Her ne kadar mahkemece, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinde ceza süreleri yönünden lehe aleyhe değerlendirilmesi yapılmış ise de; 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olan 6545 sayılı Kanun"la değişik TCK"nın 191. maddesinde yer alan diğer düzenlemeler yönünden ayrıca değerlendirilip karşılaştırma yapılması sonucuna göre, lehe kanun tespit edilerek sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, belirtilen nitelikte karşılaştırma yapılmadan hüküm kurulması,
2-Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan dolayı başka dava olup olmadığı, varsa sanığın bu suçu diğer davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra;
Sanık bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ise, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
3-Kabule göre de;
Manisa 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 10/12/2013 tarihli 2012/716 esas, 2013/661 sayılı kararı ile neticeten 6000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün yalnızca sanık tarafından temyiz edilmesi nedeniyle sanık lehine kazanılmış hak oluşturduğu anlaşılmakla, bozma üzerine mahkemece direnme kararı ile önceki hükümden farklı olarak sanık aleyhine olacak şekilde 1 yıl hapis cezasına hükmolunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 22.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.