Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/3668 Esas 2019/10280 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Katılan ..."in 21.08.2014 havale tarihli dilekçesi ile sanık tarafından kendisine yönelik yaralama eylemi nedeniyle verilen hükmü, katılan sıfatıyla sanık ... aleyhine temyiz ettiği anlaşılmakla, katılan ..."in temyizi yönünden sınırlı olarak yapılan incelemede;
1) Sanık ... hakkında üzerine atılı katılan ..."e yönelik kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin sanığın temyiz itirazlarının incelemesinde;Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında üzerine atılı katılan ..."e yönelik kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin sanık ..."nın ve katılan ..."in temyiz incelemesinde;
a) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/1 ve 86/3-e. maddeleri uygulanarak hükmolunan 1 yıl 6 ay hapis cezası üzerinden TCK"nin 87/3. maddesi uyarınca 1/3 oranında arttırım yapılırken 1 yıl 12 ay hapis cezası yerine 2 yıl hapis cezasına hükmedilmesi,
b) Sanık ... ile katılan ..."in karşılıklı olarak kavga ettikleri ve her ikisinin de kasten yaralama suçundan cezalandırılmasına karar verilen olayda, ilk haksız hareketin kimin tarafından yapıldığının belirlenememesi sebebiyle; 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik hükmünün uygulanmasında TCK"nin 3. Maddesinde belirtilen orantılılık ilkesi gereğince (1/4) oranında indirim yapılması gerekirken (3/4) oranında indirim yapılması suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
c) Karabük 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.07.2010 tarih, 2010/114 Esas 2010/355 sayılı kararıyla 5237 sayılı TCK"nin 142/1-f, 168/1, 62, 51 maddelerine istinaden elektrik hırsızlığı suçundan verilen 6 ay 20 gün hapis cezası ilamının hüküm tarihinden sonra 02.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanun"la getirilen düzenlemede zararın giderilmesi durumunda cezanın tüm sonuçlarıyla ortadan kaldırılması gerekeceğinden bu ilamla ilgili olarak gerekli araştırma yapılarak, sanık ... hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve erteleme yönünden yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
d) Kabule göre de; 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde; “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nın ve katılan ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, 13.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.