MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi


Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre,
Cebri icra hukukunda, borçlu vekiline tebligat yapılması takip hukukunda sonuç doğurması için geçerli ise de; ceza hukuku açısından 5237 sayılı TCK’nun 20. maddesi gereğince tebligatın hukuki sonuç doğurması için tebligatın borçlu asile yapılması gerektiği, cezaların şahsiliği prensibinin bir gereği olarak vekile tebligatın cezai sorumluluk bakımından sonuç doğurmayacağı ve bu surette suçun unsurlarının oluşmadığının anlaşılması nedeniyle, CMK’nun 223/2-a. maddesi gereğince beraat kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde düşme kararı verilmesi,
Kabule göre de; İİK"nun 333/a maddesinde düzenlenen suçun oluşması için ticari işletme yöneticisinin alacaklıları zarara uğratmak kastıyla hareket ederek, hangi kasıtlı eylemiyle borcu ödemediğinin tespit edilmeden eksik inceleme ve gerekçe ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve şikayetçi vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.