Danıştay 9. Daire 2018/2163 Esas 2021/5458 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2018/2163
Karar No : 2021/5458

TEMYİZ EDENLER : 1- (DAVACI) ...Bankası A.Ş. Genel Müdürlüğü
VEKİLLERİ : Av. ...-Av. ...

2- (DAVALI) ...Belediye Başkanlığı
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU :...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının maliki bulunduğu, İstanbul ili Ataşehir ilçesi ...Mahallesi ...ada ...parselde kayıtlı taşınmazı nedeniyle 2010 yılı için ödenen 287.150,01 TL emlak vergisi ile taşınmaz kültür varlıklarının korunmasına katkı payının iadesi talebiyle yapılan düzeltme şikayet başvurusunun reddine ilişkin ...tarih ve ...sayılı işlemin iptali ve ödenen tutarın ödeme tarihinden itibaren tecil faiziyle birlikte iadesi istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: .... Vergi Mahkemesi'nin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararı ile; davanın çözümünün vergisi ihtilaflı taşınmazların hangi Belediye sınırlarında kaldığına, dolayısıyla da tarhiyat yapmaya yetkili belediyenin belirlenmesine bağlı olduğu, 22/03/2008 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan 5747 sayılı Büyükşehir Belediyesi Sınırları İçerisinde İlçe Kurulması ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkındaki Kanun'un 18. maddesinde ekli (16) sayılı listede adları yazılı mahalleler ile mahalle kısımlarını merkez olmak ve aynı adla bir belediye kurulmak üzere İstanbul İli Ataşehir Belediyesine katıldığı, anılan listede de Kadıköy İlçesine bağlı Barbaros Mahallesinin tamamının Ataşehir Belediyesine dahil olduğunun hüküm altına alındığı,10/09/2014 tarihli 6552 sayılı kanunun 128.maddesiyle,16 sayılı listenin sekizinci sırasında yer alan "..." ibaresinin "...Mahallesinin O4 Karayolunun güneyinde kalan kısmı" şeklinde değiştirildiği, dava konusu parsellerin ...Mahallesi içerisinde kaldığının dosyaya ibraz edilen krokilerden açıkça görüldüğü, 5747 sayılı Kanun ile Barbaros mahallesinin tamamının Ataşehir Belediyesine katıldığı,10/09/2014 tarihinde yapılan değişiklik ile O4 karayolunun kuzeyinde kalan davacı taşınmazının Ümraniye Belediyesi sınırları içinde kaldığı, 2014 yılında yapılan kanun değişikliğinden önce dava konusu 2010 yılı için vergi tarh ve tahakkuk ettirmekte yetkili olan belediyenin Ataşehir Belediyesi olduğu sonucuna varıldığından, 2010 yılında yetkili olmayan Ümraniye Belediyesince tahsil edildiği anlaşılan emlak vergisi ve taşınmaz kültür varlıklarının korunmasına katkı payının düzeltme-şikayet yoluyla iadesi talebinin reddine ilişkin işlemde hukuka uyarlık görülmediği, faiz istemi yönünden ise; tahsili hukuka aykırı bulunan ve idarece tahsili tarihinden işbu karara göre iadesi tarihine kadar geçen süre içinde kullanımından mahrum kalınan tutarın bu husustaki genel hükümleri içeren 3095 sayılı Kanuni Faiz ve Temerrüt Faizine İlişkin Kanun’da öngörülen oranda faiz uygulanmak suretiyle davacıya iadesi gerektiğinden davanın kabulüne, dava konusu işlemin iptaline, davacıdan tahsil edilen tutarın yasal faizi ile birlikte davacıya iadesine karar verilmiştir.

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın usul ve hukuka uygun olduğu, kaldırılmasını gerektiren bir neden bulunmadığı gerekçesiyle tarafların istinaf istemlerinin reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI :
DAVALI İDARENİN İDDİALARI :Dava konusu parsele ilişkin olarak açılmış aynı konulu ve aynı konumda olan komşu parsellere ilişkin olarak açılan davalarda söz konusu taşınmazların Ümraniye Belediyesi sınırlarında kaldığından emlak vergisi ve taşınmaz kültür varlıklarının korunmasına katkı payının tahsil yetkisinin Ümraniye Belediyesinde olduğuna karar verildiği, buna ilişkin emsal kararların dosyaya sunulduğu usul ve hukuka uygun olmayan kararın aleyhe olan kısmının bozulması istenilmektedir.

DAVACININ İDDİALARI : Dava konusu verginin, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 112/4. maddesinin yürürlük tarihi olan 15/06/2012 tarihinden sonra davalı belediyeye ödendiği için tecil faiziyle iadesi gerektiği iddiasıyla kararın faize ilişkin hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMALARI :Taraflarca cevap verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...DÜŞÜNCESİ:Davalı idarenin temyiz isteminin reddi gerektiği; davacının temyiz isteminin ise 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 112. maddesinin 15/06/2012 tarihinde yürürlüğe giren 6322 sayılı Kanun ile eklenen 4. fıkrası ve geçici 29. madde uyarınca uyuşmazlık konusu tutarın tecil faiziyle iadesi gerektiğinden kabulü ile vergi mahkemesi kararının faiz istemine ilişkin hüküm fıkrasının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:
MADDİ OLAY: Davacının maliki bulunduğu, İstanbul ili Ataşehir ilçesi ...Mahallesi ...ada ...parselde kayıtlı taşınmazı nedeniyle 2010 yılı için ödenen 287.150,01 TL emlak vergisi ile taşınmaz kültür varlıklarının korunmasına katkı payının iadesi talebiyle yapılan düzeltme şikayet başvurusunun reddine ilişkin ...tarih ve ...sayılı işlemin iptali ve ödenen tutarın ödeme tarihinden itibaren tecil faiziyle birlikte iadesi istenilmektedir.

İLGİLİ MEVZUAT:
Anayasa Mahkemesinin 10/02/2011 tarih ve E:2008/58, K: 2011/37 sayılı iptal kararı üzerine, 15/06/2012 tarihli ve 28324 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6322 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunla yeniden düzenlenen 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 112. maddesinin 4. fıkrasında "fazla veya yersiz olarak tahsil edilen vergilerin, fazla veya yersiz tahsilatın, mükelleften kaynaklanması halinde düzeltmeye dair müracaat tarihi, diğer hallerde verginin tahsili tarihinden düzeltme fişinin mükellefe tebliğ edildiği tarihe kadar geçen süre için aynı dönemde 6183 sayılı Kanuna göre belirlenen tecil faizi oranında hesaplanan faiz ile birlikte, 120. madde hükümlerine göre mükellefe red ve iade edileceği, söz konusu 120. maddede ise; vergi hatalarının düzeltme fişine dayanılarak düzeltileceği, hatanın mükellef aleyhine yapılmış olması halinde, fazla verginin, aynı fişe dayanılarak terkin ve tahsil olunmuş ise mükellefe reddolunacağı, düzeltme fişinin bir nüshasının, reddedilecek miktarla müracaat edeceği muhasebe ve müracaat süresi zikredilmek suretiyle mükellefe tebliğ edileceği belirtilmiştir.
213 sayılı Kanun'un yine aynı Kanunla eklenen geçici 29. maddesinde ise bu Kanunun 112. maddesinin 4. fıkrasının, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten sonra fazla veya yersiz olarak tahsil edilen vergilerin iadesinde uygulanacağı öngörülmüştür.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge İdare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Bölge İdare Mahkemesi kararının, düzeltme-şikayet başvurusunun reddine ilişkin işlemin iptali ve ödenen tutarın iadesine ilişkin hüküm fıkrası usul ve hukuka uygun olup, davalı idarece ileri sürülen temyiz nedenleri kararın belirtilen hüküm fıkrasının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının, faiz istemine ilişkin kısmına yönelik davacı tarafından ileri sürülen temyiz iddialarının incelenmesine gelince;
213 sayılı Kanun ile daha önce fazla veya yersiz olarak tahsil edilen vergilerden, sadece vergi hatalarından kaynaklananların iadesinde tecil faiziyle geri ödenmesi öngörülmüş iken, yukarıda metni verilen madde hükümleri ile diğer tüm hallerde, yargı kararıyla tespit edilmiş olanlar dahil olmak üzere, 15/06/2012 tarihinden sonra fazla veya yersiz olarak tahsil edilen vergilerin tecil faiziyle birlikte mükellefe iadesinin öngörüldüğü anlaşılmaktadır.
Bu durumda, davacıdan 30/11/2012 tarihinde tahsil edilen tutarın 213 sayılı Kanun'un 112. maddesinin 4. fıkrası uyarınca tecil faiziyle iadesine hükmedilmesi gerekirken, yasal faize hükmeden vergi mahkemesi kararına yönelik davacı istinaf başvurusunu reddeden Bölge İdare Mahkemesi kararında hukuka uyarlık bulunmamaktadır.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalının temyiz isteminin reddine, davacının temyiz isteminin kabulüne,
2. ...Vergi Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının faize ilişkin hüküm fıkrasının BOZULMASINA,diğer kısmın ONANMASINA
3. Temyiz isteminde bulunan davalıdan ...-TL maktu harç alınmasına,
4. Bozulan kısım hakkında yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesine gönderilmesine, 16/11/2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.