Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/3877 Esas 2020/4275 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3877
Karar No: 2020/4275
Karar Tarihi: 07.09.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/3877 Esas 2020/4275 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, davacının rüşvet suçundan tutuklu kalıp beraat ettiği süreler için tazminat talebini kısmen kabul etti. Tahliye sırasında yatırdığı kefaletin faizi için 50.000 TL maddi, 50.000 TL manevi tazminatın dava tarihinden işleyecek yasal faiziyle beraber davacıya verilmesine karar verildi. Mahkeme, davacının 14.03.2001-10.07.2001 tarihleri arasında tutuklu kaldığı sürelere ve kalan 15 günlük tutukluluk süresi için 650 TL manevi tazminat talebini de kabul etti. Ancak, tazminat miktarının fazla olduğu gerekçesiyle davacının tüm talepleri reddedildi. Kararda, 466 sayılı Kanun'un ilgili maddeleri (Madde 3, Madde 5 ve Madde 8) referans olarak verildi.

12. Ceza Dairesi 2019/3877 E. , 2020/4275 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 21.666,85 TL maddi, 650 TL manevi tazminatın dava tarihi olan 27.09.2011 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Rüşvet suçundan 14.03.2001-25.07.2001 tarihleri arasında 133 gün tutuklu kalıp beraat eden davacının tahliye sırasında yatırmış olduğu 10.000 TL nakdi kefaletin ödeme ve iade tarihi arasındaki yasal faizi için 50.000 TL maddi, 50.000 TL manevi tazminatın dava tarihinden işleyecek yasal faizi ile talebine ilişkin davada yerel mahkemece 21.666,85 TL maddi tazminatın ve davacının 14.03.2001-10.07.2001 tarihleri arasındaki 118 gün gözaltı ve tutuklu kaldığı sürelere ilişkin olarak açtığı başka bir dava kapsamında tazminata hükmedildiği ve hükmün kesinleşmiş olması nedeniyle 10.07.2001-25.07.2001 tarihleri arasından kalan 15 günlük tutukluluk süresi için 650 TL manevi tazminatın dava tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalı Hazineden alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin tazminat miktarının fazla olduğuna, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, davanın reddi gerektiğine ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme kısmen uygun olarak ONANMASINA, 07.09.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.