3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/3389 Karar No: 2019/10275 Karar Tarihi: 13.05.2019
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/3389 Esas 2019/10275 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümde, sanık hakkında TCK'nın belirtilen maddeleri gereğince \"1 yıl 2 ay 18 gün\" hapis cezası verildiği ancak hesaplama hatası yapılarak \"1 yıl\" hapis cezasına çevrildiği ve bu nedenle adli para cezasında eksiklik olduğu belirlendi. Sanığın tekerrür durumu dikkate alınmadı ve cezası adli para cezasına çevrildiği için tekerrür hükümleri de uygulanamadı. Mahkeme, yapılan yargılama sonucunda verilen karara göre sanık hakkında hüküm kurulmasına karar verdi. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 86/1, 86/3-e, 87/3, 29/1, 62/1 ve 50/1-a maddeleri belirtilmiştir.
3. Ceza Dairesi 2019/3389 E. , 2019/10275 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde 5237 sayılı TCK"nin 52/4. maddesi gereğince hapse çevrileceği ihtarı yapılmış ise de; 5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesi gereğince infaz aşamasında resen gözetileceğinden, bu husus bozma nedeni yapılmamıştır. Sanık hakkında hüküm kurulurken, 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/3, 29/1 maddeleri gereğince belirlenen "1 yıl 2 ay 18 gün" hapis cezası üzerinden, TCK"nin 62/1. maddesine göre (1/6) oranında indirim yapılırken ""1yıl 5 gün"" hapis yerine hesap hatası yapılarak ""1yıl" bulunması ile eksik hapis cezasına hükmedilmesi buna bağlı olarak sonuç "1 yıl 5 gün" hapis cezası kısa süreli olmadığından para cezasına çevrilmemesi gerektiğinin gözetilmemesi ve 7.300,00TL eksik adli para cezasına karar verilmesi ve yine sanığın tekerrüre esas sabıkası olmasına rağmen cezasının hapis olarak bırakılarak mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanması gerekirken, kısa süreli hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nin 50/1-a maddesi uygulanarak adli para cezasına çevrilmek suretiyle sonuç ceza para cezası olduğundan tekerrür hükümlerinin uygulanma imkanının ortadan kaldırılması, aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 13.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.