Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/14855 Esas 2019/2147 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/14855
Karar No: 2019/2147
Karar Tarihi: 07.02.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/14855 Esas 2019/2147 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, şikayetçinin park halindeki iş makinesinin kilitli olmayan mazot deposu kapağını açarak mazot çalma eylemi gerçekleştirdiği ancak suça konu yakıtın bir kısmının da yere dökülmesi sebebiyle mağdurun tasarruf olanağının kaybolması nedeniyle eylemin tamamlandığı gözetilmeden teşebbüs aşamasında kaldığı belirtilerek eksik ceza tayini yapılmamıştır. Sanık hırsızlık suçundan hapis cezasına mahkum olmuş ancak kanuni sonucu olarak sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarına hükmedilmemiştir. Ancak Anayasa Mahkemesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür. Kararda geçen kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 35. ve 53. maddeleri.

2. Ceza Dairesi 2016/14855 E. , 2019/2147 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Oluşa ve dosya kapsamına göre sanığın şikayetçinin park halindeki iş makinesinin kilitli olmayan mazot deposu kapağını açarak mazot çalması şeklinde gerçekleşen eylemininde olay yeri inceleme raporuna göre, suça konu yakıtın bir kısmının da yere dökülmesi sebebiyle mağdurun tasarruf olanağının kaybolması nedeniyle eylemin tamamlandığı gözetilmeden teşebbüs aşamasında kaldığı belirtilerek 5237 sayılı TCK"nın 35. maddesi uygulanmak suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, hırsızlık suçundan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53.maddesinde öngörülen hak yoksunluklarına hükmedilmemiş ise de; sanıklar hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 07/02/2019 gününde oybirliği ile karar verildi.