Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı erkek tarafından katılma yoluyla kadının birleşen davasına yönelik vekalet ücreti yönünden; davalı-davacı kadın tarafından ise reddedilen manevi tazminat davası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: Davalı-davacı kadının erkeğin boşanma davasına karşı maktu harç yatırarak açtığı birleşen davasındaki talebinin münhasıran Türk Medeni Kanunu"nun 174/2. maddesine dayalı manevi tazminat isteğine yönelik olduğu anlaşılmaktadır. Aleyhinde boşanma davası açılmış olan eş, bu dava içinde manevi tazminat isteyebilecekken, bu isteğini bağımsız bir dava ile ileri sürmesi halinde nispi harç yatırmak zorundadır. Mahkemece davalı-davacı kadına, birleşen dava ile talep edilen manevi tazminat miktarı üzerinden nispi peşin harcı tamamlaması için süre verilmesi (Harçlar Kanunu m. 30-32) ve harç eksikliği tamamlandığı takdirde işin esasının incelenmesi, tamamlanmadığı takdirde ise Harçlar Kanunu m. 30 uyarınca işlem yapılması gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre erkeğin, davalı-davacı kadının birleşen manevi tazminat davasıyla ilgili vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 15.01.2019 (Salı)