Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2010/20866 Esas 2012/19632 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2010/20866
Karar No: 2012/19632

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2010/20866 Esas 2012/19632 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalının %40'tan az olmamak üzere icra inkar tazminatına ve itirazın iptaline karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme isteği reddettiği için davacı temyiz etti. Ancak Yargıtay, iş mahkemelerinin görev alanını iş Kanunu'na dayanan hak iddialarından doğan uyuşmazlıklarla sınırlandırdı. Taraflar arasında işçi- işveren ilişkisi ya da iş sözleşmesinden kaynaklanan uyuşmazlık olmadığı ve dava, idare tarafından verilen idari para cezasından kaynaklı olduğu için genel hukuk mahkemelerinin görevli olduğuna hükmetti. Bu nedenle yerel mahkeme kararı bozuldu. Kanun maddeleri ise 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu'nun 1. maddesi ve 4904 sayılı Türkiye İş Kurumu Kanunu'nun 20/son maddesi olarak belirtildi.
9. Hukuk Dairesi         2010/20866 E.  ,  2012/19632 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

    DAVA :Davacı, itirazın iptaline, davalının % 40 tan aşağı olmamak üzere icra inkar tazminatına karar verilmesini istemiştir.
    Yerel mahkeme, isteğin reddine karar vermiştir.
    Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    A) Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili müvekkili aleyhine...4.İcra Müdürlüğünün 2008/14959 E. Sayılı dosyasınca icra takibi yapıldığını, bu icra takibinden önce müvekkili aleyhine para cezasına hükmedildiğini, bu para cezasının belirli bir oranda sakat çalıştırma zorunluluğuna istinaden verilmiş bir ceza olduğunu, ancak müvekkilinin sakat işçi çalıştırma zorunluluğunu yerine getirdiğini, müvekkili aleyhine kesilmiş olan cezanın usul ve yasaya aykırı olduğunu beyanla davacının davalıya borçlu olmadığının tespiti ile...4.İcra Müdürlüğünün 2008/14959 E. Sayılı dosyasının usul ve yasaya aykırı olması nedeniyle iptaline, davalının %40’tan aşağı olmamak üzere tazminata mahkum edilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
    B) Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı, davanın reddini istemiştir.
    C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
    D) Temyiz:
    Kararı davacı temyiz etmiştir.
    E) Gerekçe:
    Görev konusu kamu düzenine ilişkin olup mahkemece kendiliğinden dikkate alınmalıdır. İş mahkemelerinin görev alanını hakim, tarafların iddia ve savunmalarına göre değil, 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun 1. maddesini esas alarak belirleyecektir.
    5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 1. maddesi uyarınca İş Kanununa göre işçi sayılan kimselerle işveren veya işveren vekilleri arasında iş akdinden veya iş Kanununa dayanan her türlü hak iddialarından doğan hukuk uyuşmazlıklarının (istisnalar hariç) çözüm yeri (istisnalar hariç)iş mahkemeleridir.
    Somut olayda taraflar arasında işçi ve işveren ilişkisi bulunmadığı gibi uyuşmazlık iş sözleşmesinden de kaynaklanmamaktadır.
    Dava, idare tarafından davacıya verilen idari para cezasından kaynaklı menfi tespit istemine ilişkindir. 4904 sayılı Türkiye İş Kurumu Kanunun 20/son maddesi idari para cezalarının genel esaslara göre tahsil edileceğini düzenlemiştir.

    Buna göre uyuşmazlığın çözümünde genel hukuk mahkemeleri görevlidir. Mahkemece görevsizlik kararı verilmesi gerekirken işin esasına girilerek yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
    F) Sonuç:
    Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 05.06.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.