Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2019/4193 Esas 2019/5486 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
20. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/4193
Karar No: 2019/5486
Karar Tarihi: 02.10.2019

Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2019/4193 Esas 2019/5486 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, bir kısıtlı adayı hakkında açılan vesayet davasıdır. İki farklı bölge adliye mahkemesinin yargı çevresinde kalan mahkemelerce karşılıklı olarak yetkisizlik kararı verilmesi nedeniyle dosya, son karar bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçmesinden sonra incelenmiştir. Türk Medenî Kanununun 411. maddesine göre, vesayet işlerinde yetki, küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine aittir. Aynı Kanunun 19/1. maddesine göre ise yerleşim yeri, bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir. Hükümlü beyanına göre, kısıtlının cezaevine girmeden önce ikamet ettiği adresi belirlenmiştir. Bu nedenle, uyuşmazlığın çözümlenmesi için ...... Mahkemesinde karar verilmesine oy birliğiyle karar verilmiştir. Kararda, 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi detaylı bir şekilde açıklanmamıştır.
20. Hukuk Dairesi         2019/4193 E.  ,  2019/5486 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
    Kısıtlı adayı hakkında vesayet hukukuna ilişkin olarak açılan davada...... Mahkemelerince ayrı ayrı yetkisizlik kararı verilmesi nedeni ile dosyada son karar bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçmesinden sonra verilmiş ise de iki farklı bölge adliye mahkemesinin yargı çevresinde kalan mahkemelerce karşılıklı olarak yetkisizlik kararı verildiğinden ve 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince bölge adliye mahkemeleri hukuk dairelerinin görevinin yargı çevresi içerisinde bulunan adlî yargı ilk derece hukuk mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek olduğundan yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
    K A R A R
    Dava, 4721 sayılı TMK"nın 407. maddesi uyarınca hükümlüye vasi atanmasına ilişkindir.
    ..... Mahkemesince hükümlünün cezaevine girmeden önceki adresinin ....... olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
    ..... Mahkemesince hükümlünün beyan ettiği adresin ceza infaz kurumuna ait olduğu, hükümlünün cezaevine girmeden önceki adresinin ......” olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
    Türk Medenî Kanununun 411. maddesine göre, "Vesayet işlerinde yetki, küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine aittir." Aynı Kanunun 19/1. maddesi uyarınca “Yerleşim yeri bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir.”
    .....Kurumu Müdürlüğü tarafından alınan hükümlü beyanına göre, hükümlünün cezaevine girmeden önce “.....” adresinde ikamet ettiği anlaşıldığından uyuşmazlığın...... Mahkemesinde çözümlenmesi gerekmektedir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince .....Hukuk Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 02/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.