Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2018/7549 Esas 2019/149 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVACI-DAVALI : ...
DAVALI-DAVACI : ...
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hükümdavacı-karşı davalı erkek tarafından; kusur belirlemesi, kadın lehine hükmolunan tazminat ve yoksulluk nafakası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece bozma karan gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ait temyiz itirazlarının incelenmesi artık mümkün bulunmamasına göre davacı-karşı davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece verilen 09.03.2016 tarihli karar, davacı-karşı davalı erkek tarafından manevi tazminat yönünden temyiz edilmiş, Dairemizin 25.01.2017 tarihli kararıyla davalı-karşı davacı kadının manevi tazminat talebine yönelik faiz talebi olmadığı halde talep aşılarak hükmolunması ve kesinleşen konularda yeniden hüküm kurulması nedeniyle bozulmuştur. 25.01.2017 tarihli Dairemiz bozma ilamında belirtilmesine rağmen mahkemece bu husus dikkate alınmaksızın kesinleşen; davaların kabulü boşanma, davacı-karşı davalı erkeğin manevi tazminat talebi, tedbir ve yoksulluk nafakası, bozma kararı öncesine ilişkin yargılama giderleri ve vekalet ücreti yönlerinden yeniden karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır. Ne var ki bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün bu bölümlerinin düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir (HUMK m.438/7).
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple gerekçeli kararın hüküm fıkrasından asıl dava yönünden hükmün 1., 2., 3., 4., 5. ve 6. bentlerin, karşı dava yönünden ise hükmün 1., 2., 3., 4., 6., 7., ve 8. bentlerinin çıkarılmasına, yerine 1. bent olarak "kesinleşen konularda yeniden hüküm kurulmasına yer olmadığına" cümlesinin, 2. bent olarak “Manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 20.000 TL manevi tazminatın davacı-karşı davalıdan alınarak davalı-karşı davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, 3. bent olarak “Bozma kararı sonrasında davacı-karşı davalı tarafından sarfına sebebiyet verilen 199.25 TL yargılama giderinin davacı-karşı davalıdan alınarak davalı-karşı davacıya verilmesine” 4. bent olarak “karar kesinleştiğinde yatırılan gider avansından bakiye kalan kısmın davalı-karşı davacıya iadesine” yazılmasına, hükmün bu bölümlerinin düzeltilmiş şekliyle, temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 15.01.2019 (Salı)