Asliye Hukuk Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde 2003-2004 yıllarında çalıştıktan sonra 27.11.2006 tarihinde tekrar çalışmaya başladığını ve iş akdini haklı nedenle feshettiği 28.01.2013 tarihine kadar aralıksız çalıştığını, hamur ustası olarak görev yaptığını son aylık net ücretinin 1.700,00 TL olduğunu, ancak SGK primlerinin asgari ücret üzerinden yatırıldığını, maaşların düzensiz ödendiğini, asgari geçim indirimi alacaklarının ödenmediğini belirterek kıdem tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının, daha iyi koşullarda iş bulduğu için fiilen 28.01.2013 tarihinde işi bıraktığını, vasıfsız işçi olarak asgari ücretle istihdam edildiğini, ödenmemiş ücret alacağının bulunmayıp asgari geçim indirimi alacaklarının da ücretine yansıtılıp maaş bordrolarında gösterildiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında davacının hizmet süresine ilişkin uyuşmazlık bulunmaktadır.
6100 sayılı HMK.nun 26. maddesinde açıkça belirtildiği üzere “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.”
Somut olayda, davacı dava dilekçesinde davalıya ait işyerinde 2003-2004 yıllarında çalıştıktan sonra 27.11.2006 tarihinde tekrar çalışmaya başladığını ve iş akdini haklı nedenle feshettiği 28.01.2013 tarihine kadar da çalışmaya devam ettiğini ileri sürerek talepte bulunmuştur.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise, davacının 20/04/2004 - 01/09/2004 ,25/05/2005 - 31/05/2006, 27/11/2006 - 28/01/2013 tarihleri arasında toplam 2753 gün çalıştığı kabul edilerek davaya konu alacaklar hesaplanmıştır.
Mahkemece, davacının dava dilekçesinde 25/05/2005 - 31/05/2006 tarihleri arasındaki çalışma dönemini dava konusu yapmamasına rağmen bu tarihler arasındaki sürenin hizmet süresine eklenerek hak ve alacakların hesaplanması hatalıdır.
Yapılacak iş, talep konusu yapılmayan 25/05/2005 - 31/05/2006 tarihleri arasındaki çalışma süresini dışlayarak hak ve alacakları hesaplayıp, çıkacak sonuca göre karar vermektir.
O halde davalı vekilinin bu yönü amaçlayan temyiz itirazı kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 26.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.