MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 08/02/2018 tarih ve 2017/124 E. - 2018/42 K. sayılı kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 12/04/2019 tarih ve 2018/1029 E. - 2019/443 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının dava konusu olan 1 ve 29. sınıf ürünleri içeren "ERİŞÇİ" ibareli marka tescil başvurusunda bulunduğunu, başvurunun Resmî Marka Bülteninde ilânı üzerine kötüniyet, haksız rekabet, ticaret unvanına tecavüz ile iltibas ve tanınmışlık vakıalarına dayalı olarak başvurunun reddi istemiyle itirazda bulunduklarını, itirazın Markalar Dairesi tarafından kabul olunduğunu ve başvurunun reddedildiğini, bunun üzerine davalının başvurunun reddi kararının kaldırılması istemiyle itirazda bulunduğunu, YİDK tarafından 2017/M-424 sayılı kararla itiraz kabul olunduğunu, başvurunun reddi kararının kaldırıldığını ve başvurunun devam ettirildiğini ileri sürerek hukuka aykırı kurum kararının iptaline ve davalı adına tescilli markanın hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı şirket vekili, davacının ilk marka tescillerinin un ürünleri için tescilli olduğunu, sonraki zamanlarda diğer ürünler için de tesciller yaptırmış olduğunu, sadece un ürünleri üzerinde markasını kullandığını, un dışındaki ürünler için markalarının yok hükmünde olduğunu, müvekkili şirketin ortaklarının da ERİŞ ibareli marka üzerinde gerçek hak sahipliğinin bulunduğunu, başvuru konusu işaret ile davacı markaları arasında iltibas bulunmadığını, zira görsel, sescil ve anlamsal olarak bıraktığı umumi intibalarının farklı olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı ... ve Marka Kurumu vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; başvuru konusu işaretin, anılan vakıa ve hukukî kabul karşısında yumurta ve yumurta tozları ürünleri için tescilinin gerekli olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, TPMK YİDK"nın 2017/M-424 sayılı kararının, 2015/62364 sayılı marka tescil başvurusu kapsamındaki "yumurtalar ve yumurta tozları" ürünleri haricinde kalan ürünler bakımından davacı itirazlarının reddi yönünden iptaline, sair yönden iptal isteminin reddine, davalı adına tescilli 2015/62364 sayılı markanın "yumurtalar ve yumurta tozları" ürünleri haricinde kalan ürünler bakımından hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine, sair yönden hükümsüzlük isteminin reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davalı şirket vekili ve davalı TPMK vekili istinaf kanun yoluna başvuruda bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, davacının markalarının "ERİŞ" ibareli, davalı başvurusunun konusu olan işaretin ise "ERİŞÇİ" ibaresinden oluştuğu, işaretteki kelimenin ERİŞ ibaresinden türetildiği ve sadece Çİ ekini içerdiği, davacı markasındaki ERİŞ ibaresinin sonuna Çİ eki getirilmek suretiyle oluşturulmuş başvuru konusu işaretin ERİŞ ibareli markalar ile anlamsal, sescil ve görsel olarak karıştırmaya neden olacak biçimde bulunduğu, 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi anlamında karıştırılma ihtimalinin bulunduğu gerekçesiyle davalılar vekillerinin istinaf başvurularının esas yönünden reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekilleri temyiz etmiştir. 
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalılar vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan ayrı ayrı alınmasına, 12/02/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.