Basit yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15406 Esas 2020/926 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/15406
Karar No: 2020/926
Karar Tarihi: 15.01.2020

Basit yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15406 Esas 2020/926 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin vermiş olduğu hükümde, sanık basit yaralama suçundan hüküm giymiş ve hükmün açıklanması suretiyle mahkum edilmiştir. Temyiz incelemesinde, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibareleri iptal eden kararının infaz aşamasında dikkate alınabileceği belirtilerek bozma nedeni yapılmamıştır. Ancak sanık hakkında mükerrirlik hükmü verilmesi yanlış olduğundan kararın bu kısmının çıkartılarak geri kalan kısmının onanması kararı verilmiştir. Kanun olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ve 58. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleri kararda geçmektedir.

3. Ceza Dairesi 2019/15406 E. , 2020/926 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit yaralama
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Sanığın suç tarihi olan 01.03.2010 tarihinde sabıkasız olduğu, daha sonra alınan güncel sabıka kaydındaki ilamların suç tarihinden sonra kesinleştiği, bu nedenle tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden, sanık hakkında TCK"nin 58. maddesi uyarınca mükerrirliğe hükmedilmesi bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının tekerrür uygulanmasına ilişkin kısmının çıkartılarak geri kalan kısmı aynen bırakılmak suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.