MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Mahkemenin 10.12.2013 tarih 2013/109 (E) ve 2013/762(K) sayılı kararın sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 23/05/2017 tarih ve 2015/18473E- 2017/5853 K sayılı kararı ile bozulduğu ve bozma ilamında sanık hakkında eylemin tamamlandığı gözetilmeden teşebbüs aşamasında kaldığından bahisle cezasından indirim yapıldığı gerekçesiyle bozulmasına karar verildiği, bozma sonrası mahkemece dairenin bozma kararına uyma kararı verilerek yeniden yargılama yapıldığı, ancak müştekinin ve tanığın bozma sonrası beyanları alınmadan yeniden bozma kararını etkisizleştirecek şekilde farklı gerekçelerle aynı karar verilmesi karşısında uyma kararından dönülemeyeceği gözetilerek yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli elverişli kanıtlara gerekçeye ve hakimin takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında koşulları oluşmadığı halde hakkında TCK’nın 35.madde hükmünün uygulanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış haklarının korunmasına, 25.03.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.