Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2007/23938 Esas 2008/3168 Karar Sayılı İlamı

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının temyizine ilişkin dilekçenin reddini mutazammın 27.09.2007 tarih, 18763-17249 sayılı daire ilamının müddeti içinde tashihen tetkiki alıcı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Dairemizce uyuşmazlık konusu miktarın İİK"nun 4949 sayılı Kanun ile değiştirilen 363/1.maddesinin son cümlesindeki kesinlik sınırı kapsamında kaldığı temyiz incelemesinin reddine karar verilmiş ise de, temyiz konusu harç tutarının 77.501,00 YTL olduğu anlaşıldığından İİK"nun 363.maddesinde belirtilen kesinlik sınırı kapsamında kalmadığı anlaşıldığından alıcının tashihi karar talebi uygun görülerek Dairemizin 27.09.2007 tarih, 2007/18763 Esas, 2007/17249 Karar sayılı temyiz dilekçesinin reddine yönelik kararı oybirliği ile kaldırılmasına karar verilerek işin esasının incelenmesine geçildi:
2464 Sayılı Belediye Gelirleri Kanunu"nun 68. maddesinde tellallık harcını mal ve ürünlerini satan gerçek veya tüzel kişilerin ödemekle yükümlü olduğu hükmü getirilmiştir. Yasanın emredici nitelikteki bu hükmüne göre anılan harcın sorumlusu mal ve mahsullerini satan gerçek veya tüzel kişilerdir. Mahkeme kararıyla da yapılan satışlarda da gerçek veya tüzel kişi borçlu bu harcın mükellefidir. İcra Mahkemesinin yukarıda yer verilen ilkeleri tekrarlayan gerekçesi yasaya uygundur.
Ancak, şartnamede tellaliyenin alıcıya ait olacağının belirtilmesi yasanın emredici hükmü nedeniyle sonuç doğurmaz. Zira alıcı tellaliye harcını şartname ve yasa gereği bunu ödemekle sorumlu olan mal sahibi (borçlu) adına 08.03.2007 tarihinde yatırmıştır. Mahkeme kararında belirtildiği üzere bu harcın alıcıdan alınmasına karar verilmesi doğru değildir. Mahkemece şikayetin reddine karar vermek gerekirken kabulü isabetsizdir.
SONUÇ  : Alıcı vekilinin tashihi karar itirazlarının kabulü ile Dairemizin 27.09.2007 tarih, 2007/18763 Esas, 2007/17249 Karar sayılı ret kararının kaldırılarak, mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 22.02.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.