Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/14182 Esas 2019/2114 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
1-Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya,toplanan delillere,gerekçeye,hakimin kanaat ve taktirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazlarına gelince;
Sanık ... aşamalardaki ifadelerinde; atılı suçu işlemediğini savunmuş ise de; sanığın suça karıştığına dair diğer sanık ... soruşturma aşamasında müdafii huzurundaki ve kovuşturma aşamasındaki ifadesinde olay günü kendisiyle birlikte olan sanık ..."ın taş atıp şikayetçinin iş yerinin camını kırarak iş yerine girdiğini belirttiği, ayrıca sanık ... soruşturma aşamasında müdafii huzurundaki ifadesinde; sanıklar... ve..."ın şikayetçinin iş yerine girdiklerini görmediğini belirtmiş ise de; olay günü ... ve... ile birlikte hırsızlık amacıyla ..."ya gittiklerini, kendisinin araçta beklediğini, ... ve ..."in binaların içine girdiklerini belirttiği ve sanıklar ... ve... ile sanık ... arasında suç atmayı gerektiren bir sebebin de bulunmaması ve ayrıca sanık ..."ın olay yerinde bulunmadığını gösteren delilin olmadığının anlaşılması karşısında, mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş, tebliğnamenin bu husustaki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Dosya içeriğine göre temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın adli sicil kaydına göre Sivas 3.Asliye Ceza Mahkemesinin 07/09/2012 tarih ve 2011/854 Esas ve 2012/568 Karar sayılı ilamında 5237 saylı TCKnin 142/1-a maddesindeki hırsızlık suçu nedeniyle hükmolunan 10 ay 20 gün hapis cezasının daha ağır olması sebebiyle tekerrüre esas alınması gerekirken, Sivas 3.Asliye Ceza Mahkemesinin 14/06/2012 tarih ve 2012/188 Esas-2012/512 Karar sayılı üç ayrı suçtan hükümlülük kararı bulunan ilamın tamamının tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldüğünden hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında Sivas 3.Asliye Ceza Mahkemesinin 07/09/2012 tarih ve 2011/854 Esas ve 2012/568 Karar sayılı kararına konu hırsızlık suçundan verilen 10 ay 20 gün hapis cezasına ilişkin kararın mükerrirliğe esas alınmasına, ancak aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı korunarak, 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, Sivas 3.Asliye Ceza Mahkemesinin 14/06/2012 tarih ve 2012/188 E.- 2012/512 K. sayılı kararına konu 5237 sayılı TCKnin 116/4 maddesindeki iş yeri dokunulmazlığını bozma suçu nedeniyle hükmolunan 10 ay hapis cezası esas alınarak belirlenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.