Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/14865 Esas 2019/12340 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/14865
Karar No: 2019/12340
Karar Tarihi: 15.10.2019

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/14865 Esas 2019/12340 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın cinsel istismar suçundan cezalandırılmasına karar verildiği ancak temel ceza belirlenirken TCK'nın 109/1. maddesi uyarınca hareket edilmesi gerektiği ve yazılı şekilde 2. fıkrasından ceza tayini yapıldığı için hüküm bozuldu. Mağdurenin beyanında sanığın evine davet sebebini açıklamadığı ancak daha önceki ifadesinde inşaat nedeniyle ihtiyacı olduğu için gittiği belirttiği için sanığın hile, tehdit veya cebir sebebiyle suç işlediğine dair kesin delil bulunmadığı ifade edildi.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 109/1. maddesi (Kişiyi hürriyetinden yoksun kılmak suçu)
- TCK'nın 109/2. maddesi (Cinsel amaçla kişiyi hürriyetinden yoksun kılmak suçu)
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi (Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun)
- 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi (Bölge Adliye ve Adliye Mahkemelerinin Kuruluşu, Görev ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun)

8. Ceza Dairesi 2019/14865 E. , 2019/12340 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine göre sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık tarafından mağdureye karşı gerçekleştirilen cinsel istismar eylemine yönelik yapılan yargılama sırasında mağdur beyanında, sanığın kendisini eve çağırırken "bana çay demlemeye gelebilir misin ?" diyerek evine davet ettiğini bildirmiş ve sanık hakkında hile ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan temel ceza belirlenmiş ise de, mağdurenin 07.08.2008 tarihli Cumhuriyet Savcılığındaki ifadesinde böyle bir sebepten bahsetmediği, evde inşaat olup ustaların çalışması nedeniyle ihtiyacı olacağını düşünerek eniştesi bulunan sanığın evine gittiğini belirtmesi karşısında, sanığın atılı suçu cebir, tehdit veya hile ile gerçekleştirdiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı, olay sırasında gerçekleştirilen cebir ve şiddetin ise cinsel istismar eyleminin işlenmesine yönelik olduğu da gözetilerek, temel cezanın TCK.nın 109/1. maddesi uyarınca belirlenmesi gerekirken, yazılı şekilde aynı maddenin 2. fıkrasından uygulama yapılmak suretiyle fazla ceza tayini,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 15.10.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.