Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/18431 Esas 2019/2109 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/18431
Karar No: 2019/2109
Karar Tarihi: 07.02.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/18431 Esas 2019/2109 Karar Sayılı İlamı

Özet:

An Asliye Ceza Court has convicted someone for theft. After examining the file and considering the decision of the Constitutional Court (2014/140 Esas, 2015/85 Karar) which declared some parts of Article 53 of the Turkish Penal Code invalid, the court decided that if the total litigation expenses were less than 20 TL (which is the amount to be waived according to Article 106 of the Collection Procedure of Public Receivables Act) and if the court has already ordered the defendant to pay these expenses, then the State Treasury can keep the litigation expenses rather than collecting them from the defendant, as long as the defendant has not yet paid them. The Court dismissed an appeal against this decision and it was upheld on 07/02/2019.
The relevant laws mentioned in the decision are:
- Turkish Penal Code Article 53
- Turkish Criminal Procedure Code Article 324/4
- Collection Procedure of Public Receivables Act Article 106

2. Ceza Dairesi 2016/18431 E. , 2019/2109 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının ve hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK"nın 324/4 maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Bozma üzerine yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 07/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.