Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6627 Esas 2020/4245 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62/1, 51/1-3-6-7-8, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın idaresindeki çekici ile gündüz vakti, hız sınırının 50 km olduğu meskun mahalde, yağmurlu havada ve tek yönlü yolda seyir halinde iken, kendi beyanına göre yükünü yolun sağındaki mermerciye boşalttıktan sonra, ileriden kavşaktan dönmemek için, ters yönden 50 metre kadar seyrederek, kavşaktan sağa dönmek istediği sırada, karşı yönden gelen katılan idaresindeki kamyonet ile çarpıştığı ve kamyonet içindeki dört kişinin nitelikli şekilde yaralanmasına neden olduğu olayda; sanığın karşı yönden gelen araçların yol bölümünde ve ters yönde seyretmesi nedeni ile sanığın eylemini bilinçli taksir ile gerçekleştirdiği ve cezasında 5237 sayılı TCK"nın 22/3. maddesi uyarınca artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 07.09.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.