Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/4891 Esas 2020/2051 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nin 157/1, 52/2-4, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Temyiz dışı sanıklar ... ve ... ile fikir ve eylem birliği içerisinde hareket eden sanığın, katılanın...’da çalıştığı işyerine yemek yemeye geldikleri süreçte tanışıp samimiyet kurdukları, ... İcra Dairesi"nden ihale ile ucuz fiyata araç satıldığını, 7.000 TL bedelle ... model ... marka aracı alabileceklerini söyledikleri ve katılandan bu parayı alarak birlikte ..."e gittikleri, sanık ..."nun ihaleye geç kaldıklarını, bir hafta sonra tekrar geleceklerini, ayrıca yediemin ücreti olarak 450 TL vermesi gerektiğini söyleyerek bu parayı da aldıklarının iddia edildiği somut olayda, dosya kapsamında toplanan delillere göre taraflar arasında uzlaştırma yönünde verilen bozma sonucu uzlaştırma sağlanamadığı ve sanığın üzerine atılı suçu işlediğinin sabit olduğuna ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Aynı suç işleme kararı ile katılandan iki defa para alan sanık hakkında TCK"nın 43. maddesi gereğince zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmasığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 13/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.