İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda; hüküm süresi içinde duruşmalı olarak davalı vekili tarafından temyiz edilmiş ise de; HUMK"nun 438.maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1.Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2.Davacı, haksız ve uydurma gerekçeler ile işten çıkarıldığını savunma alınmadığı gibi feshin somut delillere dayalı olmadığını belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, genel tatil, hafta tatili ve yıllık izin ücret alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiğini fesih sebebine göre savunma alınmasına gerek olmadığını, diğer ücret alacaklarının davacıya ödendiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında davacı işçinin fazla mesai yapıp yapmadığı ve hafta tatili ücretine hak kazanıp kazanmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla mesai yaptığını ispat yükü işçiye, çalışma olgusunun ispatlanması halinde ücretlerinin ödendiğini ispat yükü ise işverene düşmektedir.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların tanık beyanlarıyla sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalarda bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda da ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Dosyada davacının 2010 Nisan ve 2011 Aralık dönemindeki yapmış olduğu fazla çalışmalarının ve hafta tatili ücretlerinin bordrolarında gösterilerek ve ihtirazi kayıtsız olarak banka hesabına ödenmiş olduğundan bu dönem için davacının fazla çalışma ve hafta tatili alacağının olmadığına karar verilmesi doğru ise de bu aylar dışındaki 15.5.2006 ile 31.3.2010 tarihleri arası dönem için mahkemece fazla çalışma ve hafta tatili ücret alacağına karar verilmesi hatalıdır. Dinlenen davacı tanığının iş yerinde çalışması olmadığından görgüye dayalı beyanı bulunmamaktadır. Davalı tanıklarının da 2011 yılında işe girmiş oldukları dikkate alındığında bordrolarda tahakkuk bulunmayan dönem için fazla çalışma ve hafta tatili alacağı davacı tarafından ispat edilememiş olduğu halde mahkemece tahakkuk bulunan bordrolardaki miktarları esas alarak davacının tahakkuk bulunmayan dönemdeki fazla çalışma ve hafta tatili alacağı için ortalama olarak hesap yapan bilirkişi raporuna itibarla hüküm kurulmuş olması bozmayı gerektirmiştir.
O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 26.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.