MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 28/12/2017 tarih ve 2016/205 E. - 2017/508 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 01/03/2019 tarih ve 2018/800 E. - 2019/220 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, , müvekkilinin 5. sınıfta tescilli 2013/76847 numaralı "GLİA" markasının sahibi olduğunu, davalının 2014/66408 numaralı "GLİACT" ibareli başvurusunun, müvekkilinin markası ile 556 sayılı KHK’nın 8/1-b bendi uyarınca ayırt edilemeyecek düzeyde benzer olduğunu, davalının marka başvurusuna 556 sayılı KHK’nın 8/1-b, 8/3, 8/4 ve 35. maddeleri uyarınca itiraz ettiklerini, itirazın Markalar Dairesi Başkanlığı tarafından kabul edildiğini, bu karara karşı yapılan davalı başvuru sahibinin itirazının da bu kez YİDK tarafından 23.03.2016 tarih ve 2016-M-3060 sayılı nihai kararla kabul edildiğini, davalı başvurusunun, müvekkili markası ile yazılış, okunuş, görsel ve fonetik açıdan, ayniyet derecesinde benzer olduğunu, ilaç markalarının karşılaştırılmasında sadece uzman kesimin yüksek seviyedeki dikkati değil, ilacı satın alan ve kullanan nihai tüketici kesiminin hastaların ortalama dikkatinin de değerlendirilmesi gerektiğini ileri sürerek, davalı TPMK YİDK."nın anılan kararının iptalini, tescil edilmiş olması halinde diğer davalı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Şirket temsilcisi, savunmada bulunmamıştır.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; 05. sınıfın ilgili tüketici kitlesi olan doktor, eczacı, diş hekimi, ilaç mümessilleri gibi tüketiciler yönünden dava konusu ibareler arasında, 556 sayılı KHK."nın 8/1-b maddesi kapsamında iltibas ihtimalinin mevcut olmadığı, “glia” kelime kökünün tıp alanında kullanılan, ayırt ediciliği zayıf bir sözcük olduğu, davalı yanın kötüniyetli olduğu yönündeki iddiaların ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili istinaf kanun yoluna başvuruda bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, dava konusu başvurunun kapsamındaki 5. sınıf "Diyabet tedavisinde kullanılan ilaçlar" emtiası yönünden 556 sayılı KHK’nın 8/1-b bendi anlamında benzer olmadığının, "Glia" ibaresinin tıp alanında "merkezi sinir sisteminin uyarı yaratmayan ve iletmeyen hücreleri" anlamında tanımlayıcı bir ibare olduğunun, "Glial Tümör" adı verilen ve beyin ve omurilikte başlayan bir tümör türünün mevcut bulunduğunun, dolayısıyla ayırt edicilik niteliği düşük "Glia" ibaresine eklenen "ct" harflerinin, dava konusu başvurunun davacı markalarından farklılaşmasını sağladığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esas yönünden reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir. 
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 12/02/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.