Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/9530 Esas 2020/877 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/9530
Karar No: 2020/877
Karar Tarihi: 12.02.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/9530 Esas 2020/877 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı firma ile davalı firma arasında reklam anlaşması yapılmış ve davacı firma anlaşmayı yerine getirmiş fakat davalı firma hizmet bedelini ödememiş ve başlatılan takibe haksız olarak itiraz etmiştir. Mahkeme, taraflar arasındaki anlaşmanın e-posta kayıtları ile sabit olduğunu ve davacının alacaklı olduğunu tespit etmiş fakat faiz talebinin kabul edilemeyeceğini belirtmiştir. Tüm temyiz itirazları reddedilmiş ve hükmün onanmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: Davalı tarafın takibe itiraz etmesini düzenleyen Medeni Usul Kanunu'nun 331. maddesi.

23. Hukuk Dairesi 2016/9530 E. , 2020/877 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı şirket temsilcisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davalı firma tarafından Taksim-Hacıosman, Topkapı - Sultançiftiiği ve Kabataş - Bağcılar hatlarına reklamlarının konulması hususunda anlaşma yapıldığını, müvekkilinin edimlerini eksiksiz yerine getirmesine rağmen davalının hizmet bedelini ödemediğini bunun üzerine başlatılan takibe de davalı tarafından haksız ve mesnetsiz olarak itiraz edildiğini ileri sürerek, itirazın iptalii talep ve dava etmiştir.
Davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; taraflar arasındaki anlaşmanın e-posta kayıtları ile sabit olduğu, davacı şirketin yasal defter kayıtlarında davacının davalıdan 15.349.90 TL alacaklı olduğu, her ne kadar takip dosyasında işlemiş faiz talep edilmiş ise de davacının düzenlemiş olduğu fatura tutarının ödeneceği vade belirtilmişse ise de taraflar arasında herhangi bir yazılı sözleşme mevcut olmadığından ve borçlunun bir ihtar veya ihbarla temerrüde düşürülmediğinden işlemiş faiz talebi kabul edilemeyeceği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı şirket temsilcisi temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı şirket temsilcisinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı şirket temsilcisinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 12.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.