Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/5118 Esas 2019/6217 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5118
Karar No: 2019/6217
Karar Tarihi: 25.04.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/5118 Esas 2019/6217 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Kararda, daha önce tekerrüre esas alınan bir karar sebebiyle sanığın daha ağır ceza almış olduğu belirtilerek, bu sebeple tekerrüre esas alınan bu kararın infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak, lehe bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin ve uzlaştırma giderlerinin sanığa yükletilmemesi gerektiği unutulmuştur. Bu nedenle, karar bozulmuş ve düzeltildikten sonra onanmıştır. Kanun maddeleri olarak, kararda TCK'nın 141/1. maddesi ve CMK'nun 253. ve 322. maddeleri geçmektedir. 5237 sayılı TCK'nun 141/1. maddesi \"Hırsızlık\" suçunu, CMK'nun 253. maddesi \"Uzlaşma\" kurumunu, CMK'nun 322. maddesi ise \"Kararın düzeltilmesi\"ni düzenlemektedir.

17. Ceza Dairesi 2018/5118 E. , 2019/6217 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilamda mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK"nun 141/1. maddesinde yazılı hırsızlık suçuna ait olduğu ve CMK"nun 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre, sanık hakkında bu ilam sebebiyle tekerrür hükümlerinin uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görüldüğünden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğine ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Lehe bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin ve uzlaştırma giderlerinin sanığa yargılama gideri olarak yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nun temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak; yargılama giderleri kısmından Bozma öncesi yapılan yapılan yargılama gideri olarak belirtilen miktarın sanıktan tahsiline ve bozma sonrası yapılan yargılama giderleri ve uzlaştırma giderinin hazine üzerinde bırakılmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.