İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1.Davalı temyizi yönünden; dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm temyiz itirazlarının reddine,
2.Davacı temyizine gelince; davacı, sendikaya üye olduğundan iş sözleşmesinin feshedildiğini, işe iade davası açtığını feshin geçersizliğine karar verildiğini ve kararın Yargıtaydan onanarak kesinleştiğini iş yerinde tekrar çalışmaya başladığını ancak önceki görevi ustabaşı olmasına rağmen vasıfsız işçi olarak çalıştırıldığını bu nedenle işe başlatmanın samimi olmadığını ve iş akdini sona erdirmek zorunda kaldığını iddia ederek kıdem tazminatı farkını, 4 aylık ücret ve diğer alacaklarını, 12 aylık ücret tutarında işe başlatmama tazminatını( sendikal tazminat ) ve 14 günlük yıllık izin ücret alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında davacı işçinin işe başlatmama tazminatına hak kazanıp kazanmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Kural olarak işçi, geçersizliği tespit edilen fesih tarihinde çalıştığı işyerinde ve işte işe başlatılmalıdır. İşçiye önceki koşulların tam olarak sağlanması ve aynı parasal hakların ödenmesi gerekir. Hatta, yargılama sürecinde işçinin mahrum kaldığı ancak emsali işçilere sağlanmış olan ücret artışlarından da işçinin yararlandırılması gerekir.
İşverenin işe başlatma yönündeki iradesinin ciddi olması gerekir. İşverenin işe başlatma niyeti olmadığı halde işe başlatma tazminatı ödememek için yapmış olduğu çağrı gerçek bir işe başlatma daveti olarak değerlendirilemez.
Yapılan bu açıklamalara göre işçi işe iade sonrasında yeni görev verildiği işyerinde birkaç gün süreyle çalışmış olmasına rağmen, işverenin işçiyi eski işine iade etmemiş olması sebebiyle 4857 sayılı Kanunun 21.maddesine uygun biçimde gerçek anlamda işe başlatmadan söz edilemez.
Somut olayda, mahkemece işe iade davasının kesinleşmesinden sonra işçinin yaptığı başvurunun işverence kabul edilip işe başlatıldığı ancak işverenin bu eyleminin gerçek bir başlatma olmayıp davacı geçersiz fesih öncesi yaptığı iş olan ustabaşılık dışında ve daha alt pozisyonda vasıfsız işçi olarak çalıştırmasının işe başlatma olarak kabul edilmesine yasal imkan bulunmadığı ve bu durumda daha önce kesinleşen işe başlatmama tazminatının taleple bağlı kalınarak davalıdan tahsilinin düşünülmemesi bozmayı gerektirmiştir.
O halde davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine, 26.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.