Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2007/16295 Esas 2007/17061 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2007/16295
Karar No: 2007/17061

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2007/16295 Esas 2007/17061 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 5. Aile Mahkemesi'nde görülen bir davada, davacı kocanın kadına şiddet uyguladığı ve onu küçümsediği belirlenmiştir. Ayrıca, davalı kadının da eşine sürekli hakaret ettiği tespit edilmiştir. Davacı kocanın daha kusurlu olması nedeniyle evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında daha fazla payı olduğu belirtilmiştir. Tarafların uzun süredir ayrı yaşamaları ve müşterek çocuklarının bulunmaması dikkate alındığında, evlilik birliğinin devamında davalı kadın bakımından da korunmaya değer bir yarar kalmadığı sonucuna varılmıştır. Davalının itirazının hakkını kötüye kullanması niteliğinde olduğu belirtilen kararda, Türk Medeni Kanunu'nun 166/2. maddesi koşullarının oluştuğu ifade edilmiştir. Bu maddede, eşlerden birinin diğerine yaşanabilecek olumsuzlukları önleyecek bir sebep olmadan evliliği sürdürmekte ısrar etmesi, diğer eşin de bu durumu haklı olarak kabul etmemesi halinde mahkemenin boşanma kararı vereceği belirtilmektedir. Kararda, evlilik birliğinin korunma ihtimalinin kalmadığı gerekçesiyle davacı kocanın boşanma talebinin kabul edilmesi gerektiği, bu nedenle mahkeme kararının bozulduğu ifade edilmiştir.

2. Hukuk Dairesi 2007/16295 E. , 2007/17061 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ankara 5.Aile Mahkemesi
TARİHİ :20.7.2006
NUMARASI :Esas no:2006/536 Karar no:2006/836

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Toplanan delillerden, davacı kocanın, kadına şiddet uyguladığı, onu küçümsediği, davalı kadının da eşine sürekli hakaret ettiği, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda davacı kocanın daha ziyade kusurlu bulunduğu, tarafların uzun süredir ayrı yaşamaları, müşterek çocuklarının bulunmaması ve gelişen olaylar dikkate alındığında, evlilik birliğinin devamında davalı kadın bakımından da korunmaya değer bir yarar kalmadığı, davalının itirazının hakkını kötüye kullanılması niteliğinde olduğu, Türk Medeni Kanununun 166/2. madde koşullarının oluştuğu anlaşılmaktadır.
Gerçekleşen bu durum karşısında davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde ret hükmü kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair hususların incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 06.12.2007 (Prş.)