Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/1118 Esas 2019/3580 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1118
Karar No: 2019/3580
Karar Tarihi: 20.02.2019

Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/1118 Esas 2019/3580 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, fuhuş suçu ile suçlanan sanıklara mahkumiyet kararı vermiştir. Temyiz başvurusu sonucunda, kararın esastan reddedilmesine karar verilmiştir. Mahkeme, sanıkların fuhuş eylemlerini gerçekleştirdiklerini yasal süreçler sonucunda saptadığı, sanıkların ayrı ayrı mağdura yönelik eylemleri nedeniyle farklı cezalar verilmesi gerektiğini belirtmiştir. Ancak, bunun öngörülmediği için bu yönde bir bozma yapılamayacağı kararına varılmıştır. TCK'nın 53/1-b maddesi Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiştir ve infaz aşamasında uygulanabilir. Kanun maddeleri ise TCK'nın 53/1-b maddesi ve Anayasa Mahkemesi'nin 08/10/2015 tarihli 2014/140 e/2015/85 sayılı kararıdır.

18. Ceza Dairesi 2017/1118 E. , 2019/3580 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Fuhuş
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi,
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre ve yapılan incelemede,
Sanıklara yükletilen fuhuş eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu ögelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,"
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Fuhuş suçunun mağdur sayısınca oluşacağı göz önüne alınarak sanıkların her bir mağdura yönelik eylemlerinden dolayı ayrı ayrı ceza tayin edilmesi gerektiği gözetilmemiş ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
TCK’nın 53/1-b maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 e/2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesinin infaz aşamasında re’sen uygulanabileceği,
Anlaşıldığından, sanıklar ... ve ...’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 20/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.