Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/15128 Esas 2019/2094 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/15128
Karar No: 2019/2094
Karar Tarihi: 06.02.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/15128 Esas 2019/2094 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir hırsızlık davasında, sanığın daha önce tekrarladığı bir suçtan dolayı ceza aldığı ve infaz aşamasında hak yoksunluklarının infazda gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Sanığın infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanması kararlaştırılmıştır. Ancak, müştekinin çalınan aracının kapısının açık ve kontak anahtarının üzerinde olduğuna dair bir beyanının olmaması ve sanıkların da bu şekilde bir savunmalarının olmaması dikkate alınarak suçun TCK'nın 142/1-b maddesi yerine 142/1-e maddesiyle hüküm kurulmuştur. Bu karara itiraz edilmemiştir ve karar onanmıştır. Kullanılan kanun maddeleri 5237 sayılı TCK'nın 53, 58/6-7, 142/1-b ve 142/1-e maddeleridir.

2. Ceza Dairesi 2016/15128 E. , 2019/2094 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, adli sicil kaydına göre, tekerrüre esas teşkil eden mahkumiyeti bulunan sanık ... hakkında hükmolunan hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nın 58/6-7. maddesi uyarınca, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından, müştekinin çalınan aracının kapısının açık ve kontak anahtarının üzerinde olduğuna dair bir beyanının olmaması, aynı şekilde sanıkların da bu şekilde bir savunmalarının bulunmadığı nazara alındığında, sanıkların eyleminin TCK"nın 142/1-b maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanun"un 142/1-e maddesiyle hüküm kurulması, suç tarihindeki düzenlemeye göre her iki bentteki suçun öngördüğü cezaların alt ve üst sınırlarının aynı olması nedeniyle sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 06/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.