Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2019/4189 Esas 2019/5468 Karar Sayılı İlamı
Esas No: 2019/4189
Karar No: 2019/5468
Karar Tarihi: 02.10.2019
Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2019/4189 Esas 2019/5468 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Dava, 4721 sayılı Türk Medenî Kanunu'nun 407. maddesi uyarınca hükümlüye vasi atanmasına ilişkin olarak açılmıştır. Ancak, dava, iki farklı bölge adliye mahkemesinin yargı çevresinde kalan mahkemelerce karşılıklı olarak yetkisizlik kararı vermesi nedeniyle son karar bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçmesinden sonra verilmiştir. Dosya incelendiğinde, hükümlünün cezaevine girmeden önceki son yerleşim yeri adresinin uyuşmazlığın çözümlenmesi gereken mahkeme olan ... Mahkemesinde olduğu anlaşılmıştır. Sonuç olarak, 6100 sayılı HMK'nın 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Kanun'un 36/3. maddesi gereğince ... Mahkemesinin yargı yeri olarak belirlenmesine oy birliğiyle karar verilmiştir.Kanun maddelerinin açıklamaları:
- 4721 sayılı Türk Medenî Kanunu'nun 407. maddesi: Hapis cezasını gerektiren bir suçtan dolayı hükümlü olan kişinin psikolojik durumu veya mal varlığı gibi sebeplerle vasi atanmasına ilişkin hüküm.
- 5235 sayılı Kanun'un 36/3. maddesi: Bölge adliye mahkemeleri hukuk dairelerinin görevinin yargı çevresi içerisinde bulunan adlî yargı ilk derece hukuk mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek olduğunu belirtmektedir.
- Türk Medenî Kanunu'nun 411. maddesi: Vesayet işlerinde mahkeme yetkisi, küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine aittir.
- Türk Medenî Kanunu'nun 19/1. maddesi: Yerleşim yeri, bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir.
