Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/11649 Esas 2019/3032 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

I- Sanıklar hakkında kurulan mahkûmiyet hükümlerine yönelik, şikayetçi ... vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Katılan vekilinin temyiz talebinin katılan lehine vekalet ücretine hükmedilmesine yönelik olduğu anlaşılmakla, bu hususla sınırlı olarak yapılan incelemede;
Sahte belge düzenleme suçundan doğrudan zarar görmeyen ... hakkında bu suç yönünden verilen katılma kararı hukuki değerden yoksun olup, şikayetçi vekilinin bu suç yönünden hükmü temyiz hak ve yetkisi bulunmadığı, hırsızlık suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara yönelik yapılan itirazın da mercii Kayseri 3. Ağır Ceza Mahkemesi‘nin 05.01.2015 tarihli ve 2015/9 Değişik İş sayılı kararı ile reddedilmiş olması karşısında, şikayetçi vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nin 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II- Sanık ... hakkında kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde:
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı artıran ve azaltan nedenlerin nitelik ile dereceleri takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
III- Sanıklar ... ve ... haklarında kurulan mahkûmiyet hükümlerine yönelik sanıklar müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Sanıklar ... ve ... haklarında, Kayseri Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 31.05.2012 tarihli 2012/3296 Soruşturma ve 2012/6378 Esas sayılı iddianamesi ile “2011 takvim yılında sahte belge düzenleme” suçundan kamu davası açılmış ise de, atılı suça ilişkin verilmiş bir mütalaa bulunmadığı, Mahkemece 213 sayılı VUK"nin 367. maddesi gereğince dava şartı olan mütalaanın verilip verilmeyeceği hususunun Vergi Dairesi Başkanlığından sorulması üzerine, ... Küçük ve Orta Ölçekli Mükellefler Grup Başkanlığı’nın 18.07.2014 tarihli ve 5494 sayılı cevabi yazısı ile sanıklar ... ve ... yönünden mütalaa verilmeyeceğinin bildirilmesi karşısında, sanıklar hakkında CMK’nin 223/8. maddesi gereğince düşme kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, “mütaalanın kişiye bağlı olarak değil de, olaya bağlı olarak verildiği, bu nedenle dava konusu olayda 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 367/1. maddesi uyarınca yargılama şartının gerçekleştiği” şeklindeki hatalı gerekçeyle yazılı şekilde mahkûmiyet hükümleri kurulması,
Yasaya aykırı, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarıca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak sanıklar hakkındaki kamu davasının dava şartı yokluğu nedeniyle 213 sayılı VUK‘nin 367. maddesi ve 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE, 25.03.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.