MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 07/03/2017 tarih ve 2015/397 E-2017/80 K. sayılı kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 10/05/2018 tarih ve 2017/1646 E- 2018/503 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, 6100 sayılı Kanun"un 369. maddesi gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının, müvekkiline air mesnet markalar ile karıştırılma ihtimali bulunacak derecede benzer nitelikteki "trakya ziyafet-ziyafet trakya" ibaresini marka olarak tescil ettirmek üzere davalı Kuruma başvurduğunu, 2014/35816 kod numarasını alan başvuruya müvekkilince yapılan itirazın nihai olarak TPMK YİDK tarafından reddedildiğini, oysa başvurunun müvekkilinin markaları ile benzer olduğunu ve reddinin gerektiğini, davalının başvurusunun iltibas yaratma ihtimalinin bulunduğunu, tüketicilerin başvuruyu, müvekkili şirketin seri markalarından birisi olarak algılayacağını, bu nedenle davaya konu kararın hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek, YİDK"in 2015-M-7798 sayılı kararının iptaline, tescili halinde markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, dava konusu başvurunun kapsamında yer alan 43. sınıftaki yiyecek ve içecek sağlanması hizmetlerinin, davacının itirazına mesnet markaların kapsamlarındaki mal ve hizmetlerle aynı/aynı tür olduğu, marka işaretleri arasında da benzerlik bulunduğu, dolayısıyla sayılan hizmet yönünden 556 sayılı KHK m. 8/1-b anlamında benzerlik ve iltibas tehlikesinin olduğu, davacı markalarının tanınmışlığı ile ilgili herhangi bir belge ve bilgi sunulmadığından aynı KHK"nın 8/4. maddesi kapsamında tanınmışlığın ispat edilemediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, YİDK"in 2015-M-7798 sayılı kararının 43. sınıfta yer alan "yiyecek ve içecek sağlama hizmetleri" bakımından kısmen iptaline, davalı markasının aynı hizmet bakımından hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine, fazlaya dair istemlerin reddine karar verilmiştir.
Karar, davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi’nce, dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Dava, YİDK kararının iptali ve marka hükümsüzlüğü istemlerine ilişkindir.
Davalının başvurusuna konu olan 2014/35816 numaralı markanın "trakya ziyafet-ziyafet trakya" ibarelerinden oluştuğu, davacının itiraza mesnet markalarının ise "trakya çiftliği", "trakyasüt", "trakya", "trakya süt ürünleri" gibi “Trakya” ibaresini içeren markalar olduğu anlaşılmaktadır. Mahkemece, davacı başvuru markasıyla davalıya ait itiraza mesnet markalar arasında 556 sayılı KHK m. 8/1-b anlamında benzerlik ve iltibas tehlikesinin olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Ancak, “Trakya” ibaresinin büyük bir bölge ve yöre ismi olduğu, süt ve süt ürünleri yönünden maruf ve meşhur bir ibare olarak kimsenin tekeline bırakılamayacağı hususu gözetildiğinde, markalar arasında 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi anlamında karıştırılmaya yol açacak ölçüde benzerlik bulunmadığının kabulü gerekirken mahkemece yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru olmamış ve kararın davalılar yararına bozulmasını gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalılar vekillerinin temyiz istemlerinin kabulü ile İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULARAK KALDIRILMASINA, HMK"nın 373/1. maddesi uyarınca dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödedikleri peşin temyiz harcının istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 23/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.