MAHKEMESİ : İstanbul 22. İş Mahkemesi

Davacı şirket, tahakkuk eden işveren primlerine, uygulanması gereken yüzde 5"lik teşvike karşılık olmak üzere 50.000 TL nin faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince davanın husumet nedeniyle reddine karar verilmesi üzerine davalı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararının davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi 28/01/2020 tarihli ek kararıyla davacı vekilinin temyiz başvurusunun 6100 sayılı Yasanın 366/1 Maddesinin yollamasıyla aynı yasanın 344/1 maddesi gereğince yapılmamış sayılmasına karar vermiştir. Ek kararın yine davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
KARAR
Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine, Bölge Adliye Mahkemesi kararında bir isabetsizlik bulunmadığından, davacı vekilinin yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıya yükletilmesine,
dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 28/09/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.