Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2007/23172 Esas 2008/2946 Karar Sayılı İlamı

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Çalışanın maaş ve ücreti İİK"nun 83/2. maddesi uyarınca 1/4"ten aşağı olmamak üzere haczedilebilir. Ancak döner sermaye alacağı vs. gibi ücretten sayılmayan diğer bütün gelirlerinin tamamının haczi mümkündür.
İİK. 83-a maddesi gereğince borçlunun, hacizden önceki bir dönemde haczi mümkün olmayan bir mal veya hakkın haczedilebileceğine dair alacaklıyla yapmış olduğu anlaşma geçerli değildir. Anılan maddenin amacını açıklayan gerekçesinde de ".....borçlunun, hacizden önce sonuçlarını tahmin edemeyeceği cihetle, bir mal veya maaş yahut ücretin haczedilemeyeceği yolunda şikayette bulunmayacağını bildirmesinin, lehine olan yasa hükmünün uygulanmasından feragat etmesinin hükümsüz sayılacağı, zira, bir malın ne derece haczedilmez olduğunun, borçlunun ve ailesinin haciz anındaki durumlarına göre saptanabileceği" ifade olunmuştur. Bu durumda takibin kesinleşmiş olması koşulu ile haciz sırasında yada haciz işleminin gerçekleşmesinden sonraki dönemde borçlu haczedilmesi mümkün olmayan mal ve haklarla ilgili olarak bu hakkından vazgeçebilir. (HGK. 31.3.2004 tarih ve 2004/12-2002).
Somut olayda, takibin kesinleşmesinden sonra ancak haciz yapılmadan önce 08.05.2006 tarihinde borçlunun hastaneden almakta olduğu maaşının ve döner sermaye alacağının tamamının haczine muvafakat ettiği anlaşılmıştır. Yukarıdaki gerekçeler karşısında bu muvafakat geçerli değildir. Bu durumda Mahkemece şikayetin kısmen kabulü ile borçlunun maaşının 1/4"ünün üzerinde kalan kısım üzerindeki haczin kaldırılmasına karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile istemin tümden reddi yönünde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 21.02.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.