Yağma değişen suç vasfı nedeniyle tehdit - Kişiyi Hürriyetinden Yoksun Bırakma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/8877 Esas 2018/5077 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
6. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8877
Karar No: 2018/5077
Karar Tarihi: 05.07.2018

Yağma değişen suç vasfı nedeniyle tehdit - Kişiyi Hürriyetinden Yoksun Bırakma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/8877 Esas 2018/5077 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi         2015/8877 E.  ,  2018/5077 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Yağma (değişen suç vasfı nedeniyle tehdit), Kişiyi Hürriyetinden Yoksun Bırakma
    HÜKÜM : Mahkumiyet, Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılması

    Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

    I) Sanık ... hakkında hukuki alacağın tahsili amacıyla TCK 150/1. maddesi delaleti ile tehdit suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;

    Sanık hakkında mahkemece verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına karşı 5271 sayılı Yasanın 231. maddesinin 12. fıkrası uyarınca itiraz yasa yoluna gidilebileceğinden ve aynı Kanunun 264. maddesine göre de kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, istemlerin itiraz niteliğinde olduğu kabul edilerek dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,

    II-) Sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında hukuki alacağın tahsili amacıyla TCK 150/1 maddesi delaleti ile tehdit suçundan ve kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçlarından; sanık ... hakkında ise kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;

    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler kurulunun takdirine göre suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabul ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık sulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

    Ancak;

    1-TC. Anayasa’sının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunmanının ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıklardan alınmasına hükmedilmesi suretiyle Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye aykırı davranılması,

    2-Suçu birlikte işleyen sanıkların neden oldukları yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmaları yerine 5271 sayılı CMK"nın 326/2. maddesine aykırı olarak "eşit olarak tahsiline" şeklinde karar verilmesi,

    Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ..., ..., ..., ... savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükmün yargılama giderleri ile ilgili fıkrasından ""sanıklardan eşit olarak tahsiline” ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine “sanıklardan neden oldukları yargılama giderinin ayrı ayrı alınmasına” cümlesinin eklenmesi ve zorunlu savunman ücreti ile ilgili kısmının çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05/07/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.